Saxifraga 2012

[Frankie Wulleman]

S. 'Vincent Van Gogh' staat op uitbarsten. (foto 1)
S. 'Jenkinsae' heeft me verleden jaar teleurgesteld, dit jaar zal het waarschijnlijk feest zijn. (foto 2)

[Jan Fouquaert]

Mijn knoppen staan op springen
hiermee zal ik naar de eerste prijs dingen
en de vogeltjes zullen dra zingen
Ik ben heel charmant
al sta ik in de goot aan de kant
en houden mijn voeten van wat zand
Rikketikketik
ra, ra, ra wie benne 'k ik ?

[Frankie Wulleman]

Het zouden er zovele kunnen zijn,
'Roklan' of 'Rembrandt Van Rijn'.
In de knop lijken ze vaak nog meer op elkaar,
maar straks tonen ze hun bloemen in 't openbaar.
Dan pas zullen we weten,
hoe dat mooie saxje moet heten.
Voorlopig kunnen we er maar naar raden,
doch ook nu al is hij niet te versmaden.

[Jan Fouquaert]

Ha, ha, al die knoppen die ons doen rijmen.
Hierbij nog meer knopjes, die ons doen verblijden, dit maal wel met naam en toenaam.

[Hans Meulenbelt]

S. 'Jenkinsae' heeft me verleden jaar teleurgesteld, dit jaar zal het waarschijnlijk feest zijn. (foto 2)

Hetzelfde geldt voor de S. 'Jenkinsiae' hier in de tuin Frankie. Maar S. 'Jan Neruda' lijkt er dit jaar ook wat meer zin in te hebben. Foto's volgen later.

[Hans Meulenbelt]

Mijn knoppen staan op springen
hiermee zal ik naar de eerste prijs dingen
en de vogeltjes zullen dra zingen
Ik ben heel charmant
al sta ik in de goot aan de kant
en houden mijn voeten van wat zand
Rikketikketik
ra, ra, ra wie benne 'k ik ?

Hier staan ook heel wat knoppen op springen,
Ga straks zelf nog zingen.

Zou ook nog 'Laka' kunnen zijn, of 'Teide',
maar misschien is het geen van beide.

We zullen het hopenlijk nog zien,
Als we geluk hebben misschien.

[Pim Hols]

S. 'Vincent Van Gogh' staat op uitbarsten. (foto 1)
S. 'Jenkinsae' heeft me verleden jaar teleurgesteld, dit jaar zal het waarschijnlijk feest zijn. (foto 2)

Ik vind het nu al een feest, Frankie
Wat een fantastisch gezicht die welhaast perfecte exemplaren.
Deze beloftevolle periode zo voor de bloei vind ik het 'spannends', met enige tijd later als apotheose, de massale bloei.

Dat geldt natuurlijk ook voor die andere fraaie foto's die hier op het forum getoond worden.

[Pim Hols]

Ha, ha, al die knoppen die ons doen rijmen.
Hierbij nog meer knopjes, die ons doen verblijden, dit maal wel met naam en toenaam.

Zeer fraai allemaal Jan, dat wordt super genieten! 

[Jan Fouquaert]

Saxifraga Laka ben ik helemaal niet,
zoals je op bijhorende foto wel ziet.
Ik groei ook op een andere locatie,
eveneens met standing en met gratie.
Ik zal mijn identiteit toch maar verklappen
en dan zal ieder het wellicht snappen
Heel charmant ben ik zeker wel.
Rinkelt nu de bel ?
Saxifraga Allendale Charm is mijn ware naam
en nu heb ik zeker een beetje meer faam.

[Frankie Wulleman]

Zoals je die Allendale kan bezingen,
moet hij wel  een prijs kunnen bedingen.
Ach wat, ze zijn allemaal even mooi,
met al die kleuren in hun lentetooi.
Rood, wit, roze, geel of oranje,
betoverende plantjes zonder franje,
echte rotsplanten met alles er op en er aan
waarvoor we met z'n allen door de knieën gaan.

[Jan Fouquaert]

Wat mij nu opvalt, Frankie, is dat dezelfde plant, namelijk de 'dichterlijke' Saxifraga Allendale Charm, op de twee verschillende, getoonde locaties, er toch anders uitziet.
De eerste foto is van Sax. Charm met veel goesting groeiend in de goot (reeds elders vertoond) en die krijgt, op een schuine manier, heel wat uren meer zon dan die op de tweede foto, die achter een grote steen schuilgaat uit voorzorg. Hierdoor krijgt deze laatste enkel wat ochtendlijke zonneschijn en dat vertaalt zich in de ietwat lossere groeiwijze. De zonneklopper uit de goot is veel compacter.
Maar voor hetzelfde geld krijgt onze compacte vriend deze zomer wat bruine zonneplekjes.
Tja, 't is niet makkelijk onze hobby.
Maar als 't makkelijk was, 't zou misschien onze hobby niet zijn ...

In bijlage Sax. Tvoje Pisen - Your Song groeiend in zandsteen.

Leiomerus

[Hans Meulenbelt]

Wat mij nu opvalt, Frankie, is dat dezelfde plant, namelijk de 'dichterlijke' Saxifraga Allendale Charm, op de twee verschillende, getoonde locaties, er toch anders uitziet.
De eerste foto is van Sax. Charm met veel goesting groeiend in de goot (reeds elders vertoond) en die krijgt, op een schuine manier, heel wat uren meer zon dan die op de tweede foto, die achter een grote steen schuilgaat uit voorzorg. Hierdoor krijgt deze laatste enkel wat ochtendlijke zonneschijn en dat vertaalt zich in de ietwat lossere groeiwijze. De zonneklopper uit de goot is veel compacter.
Maar voor hetzelfde geld krijgt onze compacte vriend deze zomer wat bruine zonneplekjes.
Tja, 't is niet makkelijk onze hobby.
Maar als 't makkelijk was, 't zou misschien onze hobby niet zijn ...

Leiomerus

Bij mij staat S. 'Allendale Charm' ook op een hele zonnige plek en blijft daardoor heel compact. Staat daar nu een jaar of twee en doet het nog steeds goed. De foto is van vorig jaar. Dit jaar hebben de bloemen een beetje vorstschade opgelopen.

[Jan Fouquaert]

Mooie foto van een mooie plant, Hans. Ik denk dat zolang Saxifraga's hun voetjes nat kunnen houden, er weinig kans tot verbranden is, dus hoe meer stenen bovenop de wortels, hoe beter.
En als je tijdens de hete periode's een steen plaatst, die wat schaduw biedt, dan is het probleem meteen opgelost.
Het enige probleem is, dat we dat meestal vergeten.

In bijlage Saxifraga Cumulus, stond in mijn rotstuin pal op het zuiden, heeft het op die locatie een paar jaar uitgezongen, maar op een hele warme zomerdag kreeg hij een klop van de zonnehamer. Van dat bruine hoopje, daar heb ik natuurlijk geen foto van.

Leiomerus

[Frankie Wulleman]

Mooie foto van een mooie plant, Hans. Ik denk dat zolang Saxifraga's hun voetjes nat kunnen houden, er weinig kans tot verbranden is, dus hoe meer stenen bovenop de wortels, hoe beter.
En als je tijdens de hete periode's een steen plaatst, die wat schaduw biedt, dan is het probleem meteen opgelost.
Het enige probleem is, dat we dat meestal vergeten.

In bijlage Saxifraga Cumulus, stond in mijn rotstuin pal op het zuiden, heeft het op die locatie een paar jaar uitgezongen, maar op een hele warme zomerdag kreeg hij een klop van de zonnehamer. Van dat bruine hoopje, daar heb ik natuurlijk geen foto van.

Leiomerus

Schitterend exemplaar, Jan. 

[Frankie Wulleman]

Mooie foto van een mooie plant, Hans. Ik denk dat zolang Saxifraga's hun voetjes nat kunnen houden, er weinig kans tot verbranden is, dus hoe meer stenen bovenop de wortels, hoe beter.
En als je tijdens de hete periode's een steen plaatst, die wat schaduw biedt, dan is het probleem meteen opgelost.
Het enige probleem is, dat we dat meestal vergeten.

In bijlage Saxifraga Cumulus, stond in mijn rotstuin pal op het zuiden, heeft het op die locatie een paar jaar uitgezongen, maar op een hele warme zomerdag kreeg hij een klop van de zonnehamer. Van dat bruine hoopje, daar heb ik natuurlijk geen foto van.

Leiomerus

Zo ervaar ik het ook, Jan. Droge grond en te veel zonneschijn levert algauw dorre plantjes op. In een vochtiger medium verdragen ze meer zonneschijn. 
In de zomer plaats ik mijn Saxifraga's zo, dat ze na de middag geen zon meer hebben. Al mijn planten staan in schalen en trogjes die makkelijk verplaatsbaar zijn. Vroeger had ik er veel in de rotstuin staan, maar dat beviel de planten niet zo goed.