Tijdens onze heenreis passeerden we hier al eens, maar ik wilde de Gaviapas nog eens uitvoerig verkennen. Deze pas was waarschijnlijk onze mooiste uitstap die we deden.
Deze weg ligt er al van in de eerste wereldoorlog die toen gebruikt werd voor de bevoorrading van de Italiaanse strijders. De weg telt vele tientallen haarspeldbochten en is vaak maar één auto breed.
Zeer weinig verkeer dus op deze hooggebergteweg. Nu en dan eens een motard of een fietser is al wat je er tegenkomt. Er is zo goed als geen bebouwing in deze streek, nogal wiedes eigenlijk, deze pas is maar enkele maanden open, de rest van het jaar ligt hier meters sneeuw. Een verlaten en ongerepte streek. Erg mooi! Ik krijg zelfs kippenvel wanneer ik de foto's terug bekijk.
Dit is ook het gebied van de steenbok, maar jammergenoeg kregen wij er geen te zien.
