Vlaamse Rotsplanten Vereniging
Algemeen => Reizen, uitstappen en reisverhalen => Topic gestart door: Kris De Raeymaeker op 8 december 2011, 22:58:43
-
Onlangs -meer bepaald de laatste week van september - waren wij een weekje in de Peleponnesos .
Het doel van de trip was uiteraard een aantal herfstbloeiende bolgewassen.
Graag hadden we foto's kunnen maken van een 5 tot 6 -tal diverse Colchicums,Cyclamen graecum ,Sternbergia's en ja zelfs herfstbloeiende Crocussen...
Dat laatste was misschien nogal hoog gegrepen ...., de kenners gaven ons niet zoveel hoop voor de laatste target. Crocussen bloeien daar vooral in oktober en november. Voor degene die nu al een antwoord verwachten , je zal verder de rapportage moeten volgen om te weten of we zijn geslaagd in onze missie ...
Voor degene die het niet weten , Peloponnesos is een soort schiereiland dat aan het vaste land van Griekenland hangt. Gewoon vliegen op Athene , aan de luchthaven naar links , altijd maar rechtdoor het kanaal van Corinthie voorbij en dan kom je in dat plantenparadijs...
We hebben ons vooral geconcentreerd op het noorden waar 3 bergketens zich hebben gevestigd . Twee daarvan komen aan bod , dit zijn Mount Chelmos en Mount Kylini . Verder zuidelijk hebben we ook Mount Menalo bezocht.
Dus hier gaan we dan..........
-
Een eerste bergketen die aan bod komt is Mount Chelmos.
Ook eind september kan het klimaat onvoorspelbaar zijn in de bergen ! Op 1600m -in de omgeving van het skicenter- hadden we zowat iedere dag ander weer.
Hierbij 2 uitersten ....
Eerste dagen dikke mist , laatste dagen open weer...
-
Zoals gezegd stond de trip vooral in functie van de herfstbloeiende bolgewassen. Maar Mount Chelmos is ook een paradijs voo rotsplanten.
Dus -ook al mag je in september niet veel bloei meer verwachten- ging ik toch ook even poolshoogte nemen van deze kleinoden....
Een steile en fikse wandeling bracht ons boven de 2000 waar volgende plantjes werden gespot.
Potentilla speciosa (1 en 2)
Ranunculus brevifolius (in de lente een prachtige bloeier )
Daphne oleoides
-
Ook Saxifraga scardica huist daar ergens hoog in die Griekse bergen .
(1 & 2)
Net als Arenaria cretica . (3)
Een befaamde endeem van dit gebied is Verbascum acaule . (4)
-
Deze Asperula boissieri is echt bezig met overleven .... Kijk maar eens naar de houtige en knoestige stam die hij heeft gemaakt . Bovenaan nog slechts een klein toefje groen.... Heel wat anders dan de zachte kussens die wij hier kweken !
Het leven is hard op die hoogte ...
Foto 2 is denk ik (niet helemaal zeker ) Campanula aizoon ?
Een plant die echt niet hoeft te bloeien om mooi te zijn is Draba lacaitae ! De harige rozetjes zijn mi ook super zonder bloemen...
-
En toch vonden we nog enkele rotsplanten in bloei zoals deze Campanula versicolor ......
-
Een veelbelovende start Kris ! ((3
Laat maar komen, dat wordt weer smullen geblazen ! ;)
Zo te zien moet je dringend nog eens terug in het voorjaar om al die mooie kussentjes in bloei te bewonderen... --11
-
Nou, Kris, je hebt jezelf weer behoorlijk verwend met zo'n uitstapje! ((14
Ik volg je verhaal met veel interesse.
Ik ben al Draba lacaitae fan --9
-
Een veelbelovende start Kris ! ((3
Laat maar komen, dat wordt weer smullen geblazen ! ;)
Zo te zien moet je dringend nog eens terug in het voorjaar om al die mooie kussentjes in bloei te bewonderen... --11
Dank je Luc. Wij waren er enkele jaren terug al een keertje in het voorjaar . En inderdaad dan is het ook erg de moeite daar ! Alleen heb ik het gebied nog beter leren kennen nu en heb ik weer nieuwe en allicht nog betere plekjes ontdekt .Dus als we de kans krijgen zou ik nog wel terug willen in het voorjaar ...
-
Nou, Kris, je hebt jezelf weer behoorlijk verwend met zo'n uitstapje! ((14
Ik volg je verhaal met veel interesse.
Ik ben al Draba lacaitae fan --9
Dank voor de belangstelling ... er komt nog meer ....
Dat is zeker "quality time" Pim ! Die Draba lacaitae is zeker een supersoortje , helemaal mee eens. Er is wat verwarring omdat je links en rechts leest dat de Draba die daar voorkomt lasiocarpa zou zijn . Volgens de laatste botanische inzichten (Lafranchis , Kit Tan)komt lasiocarpa meer Noordelijk (in Griekenland) voor en is de plant uit de Pelops dus lacaitae. Deze laatste ziet er overigens voor mij veel behaarder uit .
-
Zoals gezegd niet echt de tijd voor bloeiende "alpines" maar hier toch weer een uitzondering ...
Viola graeca had nog een laatste bloem voor ons bewaard ....
-
Zoals gezegd niet echt de tijd voor bloeiende "alpines" maar hier toch weer een uitzondering ...
Viola graeca had nog een laatste bloem voor ons bewaard ....
fantastische reis gehad Kris, zo te zien. Als Viola graeca en die Draba lacaitae ooit aangeboden wordt sta ik met 2 handen klaar.
De groeten Kris ook van Mariet
-
Zoals gezegd niet echt de tijd voor bloeiende "alpines" maar hier toch weer een uitzondering ...
Viola graeca had nog een laatste bloem voor ons bewaard ....
Die hadden ze netjes in de koelkast gezet Kris !! Prachtige bloem !
-
Fantastische reis gehad Kris, zo te zien. Als Viola graeca en die Draba lacaitae ooit aangeboden wordt sta ik met 2 handen klaar.
De groeten Kris ook van Mariet
Dag Ger en Mariet , we mogen helemaal niet klagen van onze trip .Mooi weekje gehad . En de finale moet nog komen ,dit is nog maar de intro ..Natuurlijk is die finale weer bezaaid met planten van een ander soort kaliber. Ik heb geen zaden meer gevonden bij Draba lacaitae , deze waren blijkbaar al aan de plaatselijke bodem toevertrouwd .
Alleszins blijft Mount Chelmos een plek om nog eens terug te keren. Hebben nu ook een goed hotel gevonden heel kortbij zodat we maximum in de bergen kunnen vertoeven.
Groeten ,Kris & Ingrid
-
Het gebied rond het skicenter staat ook bekend voor een aantal zeer interessante bolgewassen , zowel in de lente als in de herfst !
We waren al drie dagen aan het zoeken naar Crocus cancellatus subsp. mazziaricus , maar ook naar Sternbergia colchiciflora ....Ook na drie dagen nog altijd geen spoor van deze beide . Hadden nochtans meter voor meter het gebied uitgekamt waar ze voorkomen . Te vroeg dus ....Dit werd niks , ik voelde het al aankomen ....
In dit gebied vonden we wel Colchicum graecum , maar die waren dan weer net over hun hoogtepunt. Net voor onze komst had het er behoorlijk geregend en dat was aan de bloemen te zien ...
-
We zijn inmiddels de laatste dag in Kalavrita.... Het wordt kiezen....Ofwel direkt door naar onze volgende bestemming (meer oostelijk)ofwel nog eerst wat rondneuzen rond Mount Chelmos ? Ik kies voor de laatste optie omdat ik nog een laatste gooi wil doen naar de reeds genoemde bolgewassen.
Het weer is fantastisch , een staalblauwe hemel rond het skicenter.
Voorlopig nog geen targets te bespeuren . Ook geen mens te bespeuren op uitzondering van 1 enkele jager. Grieken gaan graag jagen in het weekend.
Wel af en toe een kudde schapen die ons pad kruisen.
-
We vinden weer geen Crocus of Sternbergia .We besluiten eerst te picknicken in dit mooie gebied en dan maar door te rijden .
We zouden immers in de namiddag ook nog enkele lagere delen van Mount Chelmos aandoen die ook bekend zijn voor enkele leuke planten.
Maar na die picknick ga ik nog een laatste keer kijken naar een plekje dat me bekend is voor een mooie Linum .
En oh surprise ! , plots bemerk ik tussen het hoge dorre gras een geel bloempje . Ze zijn haast niet te zien/vinden op enige afstand. Je moet er haast met je neus opzitten om ze gezien te hebben. De drie dagen ervoor hadden we er blijkbaar telkenmale aan voorbij gelopen. Want we deden precies hetzelfde wegje als altijd ...
Dus onze Sternbergia colchiciflora hadden we uiteindelijk toch nog beet op Mt Chelmos. Ze waren maar net gestart met bloeien vermoed ik .Misschien stonden ze zelfs de dagen ervoor niet open. Hoedanook hebben we nog geen vijf planten in totaal gevonden wat me doet vermoeden dat het nog volop moest beginnen.
Deze Sternbergia is de kleinste uit het genus en komt vooral voor op grotere hoogtes (hier dus op 1600m)
-
Wat een mooie reeks aan foto's
volgens mij wist deze Sternbergia colchiciflora dat je naar hem op zoek was hij kwam toch voor jou boven. --15
-
Wat een mooie reeks aan foto's
volgens mij wist deze Sternbergia colchiciflora dat je naar hem op zoek was hij kwam toch voor jou boven. --15
Dank je Bert . Wat zijn ze toch vriendelijk onze Griekse plantjes , niet dan .
-
Onderweg naar de befaamde Styx Ravine (groeiplaats van veel bijzondere alpines )vonden we de eerste Colchicum bivonae .
-
Op die manier blijft het natuurlijk spannend... ))9 ... dat rondspeuren...
Wel mooi als je zoektocht dan ook nog beloond wordt ! --5
-
Op die manier blijft het natuurlijk spannend... ))9 ... dat rondspeuren...
Wel mooi als je zoektocht dan ook nog beloond wordt ! --5
Is inderdaad erg leuk Luc , en we hebben onze Crocus nog niet ....het blijft dus nog spannend .
Onderweg naar Styx deze Cyclamen hederifolium .Komt wijd verspreid voor op de Pelops , maar toch nog altijd de moeite om even te bekijken !
-
Heel interessant reisverhaal, Kris. Mooie opnames van al die herfstbloeiende bolgewassen.
Viola graeca geniet tot nog toe mijn voorkeur, wat een knapperd. ((2
-
Heel interessant reisverhaal, Kris. Mooie opnames van al die herfstbloeiende bolgewassen.
Viola graeca geniet tot nog toe mijn voorkeur, wat een knapperd. ((2
Dank je Frankie ! Dat zijn al 2 duidelijke stemmen voor onze Viola .....Dat moet ik hem alleszins een keertje gaan vertellen ;D (reden om terug te gaan ....)
Maar er volgt nog heel wat , misschien wordt hij alsnog geklopt bij de fotofinish ? ;D
Wordt vervolgd ............
-
Nu ik Daphne oleoides van Chelmos zie, valt me de grijze kleur op. De planten die ik recent in oost-Turkije heb gezien waren véél groener.
-
Nu ik Daphne oleoides van Chelmos zie, valt me de grijze kleur op. De planten die ik recent in oost-Turkije heb gezien waren véél groener.
Scherpe observatie Kees Jan . Wij zagen die vorig jaar ook in Turkije ...Ik zal beide foto's eens naast mekaar moeten leggen en eens kijken wat dat geeft....
Ik heb in ieder geval geen weet van een andere Daphnesoort op Mount Chelmos .Zou het een andere kunnen zijn?
-
Nu komt er nog wat voor jou Kees Jan ....
We zakken tot net beneden de 1000m in de Chelmos -area en zijn daar heel blij met de vondst van Colchicum peloponnesiacum !
Komt zeker niet veelvuldig voor ,alleszins toch niet in het noorden .Ook in cultuur kom ik deze soort niet vaak tegen.
Zal trachten te bewijzen dat hij meer aandacht verdient .Eerst enkele impressies van de habitat waar ze groeien.
-
En uiteraard ook nog de details van de bloemen , je zal merken dat de bloemen ook min of meer een ruitjespatroon bezitten .
Niet zo uitgesproken als bijv variegatum maar toch ...
-
Het is wel D. oleoides op Chelmos, determinatie klopt. In het oosten van Turkije heb je andere ondersoorten, zoals ssp. pontica en ssp. kurdica. Ik vind die grijze mooier :).
-
Het lijkt me eerlijk gezegd een een lichte vorm van C. bivonae ))8:o ::). C. peloponesiacum is volgens 'Endemic Plants of Greece The Peloponnese' (Kit Tan and G. Iatrou) een soort in de C. cupanii groep, dus nauw verwant aan cupanii, stevenii, cretense en pusillum. Ik wil geen spelbreker zijn... :-[ ))4 maar volgens mij geen peloponesiacum. Het blad dat nog zichtbaar is in de onderste foto's lijkt helaas niet te kloppen, het is te breed (past bij bivonae), het zou grasachtig moeten zijn, zoals in C. pusillum, zoals bij veel soorten in de cupanii groep zou het ook zichtbaar en groen moeten zijn tijdens de bloei. Eigenlijk wel erg jammer :(, want de echte C. peloponesiacum hebben vermoedelijk maar weinig plantenliefhebbers in de natuur gezien, ook in cultuur lijkt het me niet of nauwelijks bekend... Ik heb destijds ook gezocht naar deze soort, maar niet gevonden... toch nog een keertje terug naar de Peloponnese!
De moeilijkheid met het op naam brengen van Colchicums is o.a. dat het lastig is om goede beschrijvingen e.d. te vinden... Ik had liever beter nieuws gebracht!
-
Het lijkt me eerlijk gezegd een een lichte vorm van C. bivonae ))8:o ::). C. peloponesiacum is volgens 'Endemic Plants of Greece The Peloponnese' (Kit Tan and G. Iatrou) een soort in de C. cupanii groep, dus nauw verwant aan cupanii, stevenii, cretense en pusillum. Ik wil geen spelbreker zijn... :-[ ))4 maar volgens mij geen peloponesiacum. Het blad dat nog zichtbaar is in de onderste foto's lijkt helaas niet te kloppen, het is te breed (past bij bivonae), het zou grasachtig moeten zijn, zoals in C. pusillum, zoals bij veel soorten in de cupanii groep zou het ook zichtbaar en groen moeten zijn tijdens de bloei. Eigenlijk wel erg jammer :(, want de echte C. peloponesiacum hebben vermoedelijk maar weinig plantenliefhebbers in de natuur gezien, ook in cultuur lijkt het me niet of nauwelijks bekend... Ik heb destijds ook gezocht naar deze soort, maar niet gevonden... toch nog een keertje terug naar de Peloponnese!
De moeilijkheid met het op naam brengen van Colchicums is o.a. dat het lastig is om goede beschrijvingen e.d. te vinden... Ik had liever beter nieuws gebracht!
Dat was ook mijn eerste gedacht toen ik ze zag Kees Jan . Maar de bloemen zijn beduidend kleiner van formaat als de (andere) bivonae's die we hebben gezien op de Pelops.
De bloemenbladen van deze zijn ook meer puntiger als van de andere bivonae's . De bol heb ik ginder ook bestudeerd en die is volgens mij ook heel anders , veel kleiner dan de bivonae die ik tot nog toe heb gezien...Door deze opgesomde factoren en omdat ik het blad ook nog te smal vond voor bivonae begon ik erg te twijfelen daar ter plekke ))8
Toen las ik een artikel ginder van John Richards en die beschreef deze soort (peloponnesiacum) precies op de plaats waar wij waren . Dus nu was ik nog meer verward.
Maar misschien wou ik het te graag en ben ik daarom de piste van peloponnesiacum maar gaan geloven.
Zoals je weet stuur ik de meeste Colchicums nog naar Karin Persson voor ID . Ik heb nog niet voor allemaal een antwoord. Ik had blijkbaar beter even gewacht met deze post ? ))2
Voor mij alleszins ook geen op en top bivonae ... Maar je hebt allicht wel gelijk ...Wordt vervolgd ...en als Karin antwoord hoor je uiteraard de bevestiging ... Bedankt alleszins voor je opmerkzaamheid !
-
Ik zal een volledige beschrijving mailen van C. peloponesiacum Kris, die zet ik maar niet op het forum.
-
Heb nog eens het schitterende werk van Kit Tan and G. Iatrou erbij gehaald (Endemic Plants of Greece The Peloponnese )
Hierin een prachtige en duidelijke tekening van peloponnesiacum .
De bol die ik daar ter plaatse heb gezien op vindplaats 1 lijkt helemaal op de tekening uit het boek (foto's in deze topic zijn van 2 verschillende plekken)
Maar inderdaad moet het blad veel smaller zijn dan hetgeen er nog verdord aanzit.
Kit Tan noemt in haar boek enkele vindplaatsen en één van de plekjes die ze noemt is precies het plekje waar wij foto's namen ... ::) ))8
Niet gemakkelijk die Colchi's ............
-
Ik heb zojuist de beschrijving uit dat boek gestuurd! Dat had ik me dus kunnen besparen ;D. Inderdaad een prachtig boek met goede beschrijvingen. Het feit dat er geen groen blad aan zit sluit peloponesiacum eigenlijk al uit, nog even los van de breedte... Wellicht net te vroeg of te laat voor peloponesiacum geweest? C. bivonae is in ieder geval erg algemeen in het gebied rond Chelmos/ Kalavrita.
Nog vergeten te melden, ook Colchicum parlatoris en psaridis zijn nauw verwant aan cupanii en de eerder door mij genoemde soorten. Parlatoris is gek genoeg een soort uit die groep die normaal gesproken zonder blad bloeit, hoewel het blad tijdens de bloei soms net bovenkomt (is dan korter als +- 1-2 cm). De rest heeft voor zover ik weet allemaal volop groen blad tijdens de bloei. Ook de voorjaarsbloeier C. hungaricum hoort nog in dit rijtje colchicums thuis als ik het goed heb...
Ik heb ooit de knol van bivonae gefotografeerd toen ik nog niet goed wist hoe die soort eruit zag. En vervolgens weer netjes teruggezet. Ik heb inmiddels wel van de experts geleerd dat het bij alle colchicums en crocussen waar je niet absoluut zeker van bent belangrijk is de de knol te fotograferen, zo kun je bij terugkomst vaak de juiste naam achterhalen. Onlangs kreeg ik weer een reactie van een Turkse bollenkenner na een bezoek aan mijn website, hij had het idee had dat mijn Crocus cancellatus foto's uit de omgeving van Feke in Turkije Crocus speciosus ssp. speciosus zijn. Waarschijnlijk heeft hij helemaal gelijk, dat denkt Janis Ruksans overigens ook, maar we weten het niet zeker omdat we detijds geen foto van de knol hebben gemaakt!!! Bij twijfel moet je dus echt een knolletje opgraven en fotograferen...
In onderstaande foto's is te zien dat bloemkleur en vorm van de bloembladeren behoorlijk variabel is. Dit zijn allemaal planten uit Zuid-Griekenland, net aan de andere kant van het water tussen de Peloponnesos en het vaste land (+- 50km ten oosten van Delphi).
Kris, jouw eerste 'peloponesiacum' foto doet me ook wel wat denken aan C. (lingulatum ssp.) chalcedonicum... Maar ik denk dat bivonae toch waarschijnlijker is, zeker gezien de vorm/ grootte van de helmknoppen, die vind ik in bivonae altijd heel opvallend.
-
Bedankt voor de ruime info Kees Jan !!! Ik ben inmiddels al helemaal overtuigd van mijn ongelijk ))2 :-[
Ik had me vanavond reeds verder vastgebeten in de identificatie en kwam er al snel achter dat er inderdaad helemaal geen discussie mag zijn . Het beetje blad bij de bloei (wat de planten die wij zagen niet hadden) is dus werkelijk één van de belangrijke kenmerken. En dat heb ik serieus over het hoofd gezien.
Als ik nu de foto zie van jouw bol dan zie ik ook dat bivonae best ook kleinere bollen maakt dan dat ik gezien heb op sommige plekken in de Pelops.Heb ik me ook laten door misleiden .Dus ook dat excuus valt weg.
Ik had me -zoals gezegd- vooral daardoor laten leiden alsook de duidelijk kleinere bloemen (vooral op vindplaats 1 )en de beschrijving in het boekje van John Richards.
Dus onze bivonae is gewoon heel erg variabel.... (overigens vind ik hem eleganter met iets kleinere bloemen) Weer veel bijgeleerd dankzij dit blundertje ...
En nu heb ik alleszins weer een perfect excuus om terug te gaan ...
Colchicum parlatoris ken ik ondertussen wel beter (deze zagen wij ook in Zakynthos) en deze komt nog aan bod in het verder verloop ...In cultuur komt het blad nog sneller aan de plant als in de natuur bij deze soort.
-
Kris,
Ik heb nog volgende twee fotos gevonden van C. (cupanii ssp.) peloponnesiacum.
De fotos zijn gemaakt van mijn eigen planten in twee verschillende jaren. Wat denk je ?
-
Bedankt Luc, nu weten we waar we voortaan naar moeten zoeken, want dit zou héél goed peloponesiacum kunnen zijn of in ieder geval iets wat daar heel erg veel op lijkt :)! Wél een hele mooie soort! Wanneer bloeit deze in cultuur, tegelijkertijd met C. bivonae of wat later?
-
Kris,
Ik heb nog volgende twee fotos gevonden van C. (cupanii ssp.) peloponnesiacum.
De fotos zijn gemaakt van mijn eigen planten in twee verschillende jaren. Wat denk je ?
Dag Luc , met hetgeen ik nu weet en de informatie die ik heb gevonden gisterenavond veronderstel ik dat het helemaal juist moet zijn....Ge ziet ik wordt al wat voorzichtiger na mijn uitschuivertje .... ;D
Ik zie de 3 opkomende bladeren etc...enfin de typische kenmerken zoals Kit Tan en Karin Persson ze beschrijven (bovengronds althans )zijn duidelijk aanwezig lijkt me.
Nu 1 kleine bemerking , en dat maakt het dan allemaal weer een beetje verward ....ik zag ook al foto's links en rechts waarbij de bloemen een beetje ruitjespatroon vertonen...Dus maar dat zijn dan waarschijnlijk weer verkeerd benoemde foto's ?
In ieder geval mooie gezonde planten Luc ! Bedankt om te tonen en verder duidelijkheid te scheppen!
-
Bedankt Luc, nu weten we waar we voortaan naar moeten zoeken, want dit zou héél goed peloponesiacum kunnen zijn of in ieder geval iets wat daar heel erg veel op lijkt :)! Wél een hele mooie soort! Wanneer bloeit deze in cultuur, tegelijkertijd met C. bivonae of wat later?
Bloeitijd van deze soort situeert zich rond eind september - eind oktober afhankelijk van de weersomstandigheden uiteraard.
Colchicum bivonae heb ik (nog ;) ) niet, bloeitijd ken ik dus niet precies.
-
Als ik het goed heb dan is bivonae in cultuur in de lage landen meestal iets vroeger, begin september, één van de eerste colchicums geloof ik. Kris, wellicht net iets te vroeg in Griekenland geweest voor peloponesiacum ))4?
-
Kris, wellicht net iets te vroeg in Griekenland geweest voor peloponesiacum ))4?
Die bedenking heb ik me ook zitten maken Kees Jan ...Als we de kans krijgen zullen we dat dan nog wel eens rechtzetten ... ;D
-
Onze Colchicum peloponnesiacum heeft ondertussen de eer gekregen die hij verdient , tijd voor wat anders...
We hadden nog steeds geen Crocus gevonden , hetvolgende gebied dat we zouden aandoen met de hoop van ze deze keer wel aan te treffen was Mount Kylini.
Eerlijk gezegd had ik de nodige twijfels op voorhand want Kylini verschilt niet zoveel van Chelmos qua timing en ritme. Maar je weet het nooit dus ...
Onderweg naar Kylini vonden we nog deze Colchicums waarvan ik vermoed dat het Colchicum graecum is ?
Hij zag er toch nog net iets anders uit dan de graecums die we nog hebben gezien , maar ik zou niet weten wat het anders mag zijn ? Wat denk jij Kees Jan ?
-
Boven op het plateau aangekomen waren er nogmaals geen Crocussen te bespeuren :(
Zou september in de Pelops dan echt te vroeg zijn voor dit geslacht ? Ik verklap nog niks ...
Wel een schitterende populatie van Colchicum pulchellum die pas in 1988 werd beschreven door Karin Persson.
Een heel mooie en kleine soort met ook een erg beperkt verspreidingsgebied. Ik dacht dat ze buiten Mount Kylini maar op 1 plekje voorkomen in de Pelops.
-
Tja, dat zou best graecum kunnen zijn. De greaecum die ik destijds op Chelmos heb gezien had volgens mij iets meer kleur. Ik zou niet weten wat het anders moet zijn, maar het is niet gemakkelijk om Colchicums op naam te brengen. Karin Persson zal wel raad weten ;).
Mooi hoor die pulchellum ((12 ((14, heb ik nog nooit gezien. Moet ik toch ook echt nog een keer terug, goed excuus!
-
Verder is er op Mount Kylini niet veel te bespeuren dit tijdstip van het jaar ....In het voorjaar is dit wel een goeie plek voor meer botanisch interessante vondsten.
Dus in plaats van 2 dagen botaniseren op Mt Kylini besluiten we al eerder naar Mount Menalo te trekken. Ik had deze al op het programma staan maar na enkele mailtjes over en weer met enkele forumvrienden ;D was mijn hoop weer wat groter om toch nog Crocus te vinden ...
Dus volgt nu nog een rapport over Mt Menalo en ook nog een ruwe blik in het gebied rond Mount Parnon. We hadden immers onverwacht nog een extra dagje ....
-
Boven op het plateau aangekomen waren er nogmaals geen Crocussen te bespeuren :(
Zou september in de Pelops dan echt te vroeg zijn voor dit geslacht ? Ik verklap nog niks ...
Wel een schitterende populatie van Colchicum pulchellum die pas in 1988 werd beschreven door Karin Persson.
Een heel mooie en kleine soort met ook een erg beperkt verspreidingsgebied. Ik dacht dat ze buiten Mount Kylini maar op 1 plekje voorkomen in de Pelops.
Dat is toch ook al zeer de moeite waard, Kris de ontmoeting met de meer dan fraaie ((14Colchicum pulchellum ?
-
Ook ééntje dat ik nog nooit gezien heb !! Een bjoetie ! :) Een voorrecht om dit hier te zien krijgen terwijl het buiten waait en regent dat het een lieve lust is... --10
-
Ook ééntje dat ik nog nooit gezien heb !! Een bjoetie ! :) Een voorrecht om dit hier te zien krijgen terwijl het buiten waait en regent dat het een lieve lust is... --10
Ik vond hem ook heel aardig Luc. Ik denk dat hij nog weinig in cultuur is ....
-
Mount Parnon vind ik een beetje een lastig gebied om door te reizen. Er zijn haast geen wegwijzers ...In sommige dorpjes waar je dan echt door moet (de hoofdweg loopt er dwars doorheen )is het makkelijk verdwalen .
We zijn er dit keer maar kort doorheen getrokken. Dit om 2 redenen : het was net iets te ver vanuit ons hotel , we zaten haast bijna zonder benzine en er was in kilometers geen tankstation te bespeuren. Dit was nog even een heel spannend moment ... ::)
In de hoger gelegen gebieden was op het eerste zicht nog niet teveel te bespeuren van herfstbloeiende gewassen ...In het voorjaar staan hier talrijke lentebloeiende Cyclaampjes in bloei ...
In de gebieden rond Mount Parnon zagen we toch wel wat interessante zaken .
Zoals deze Colchicum parlatoris.
-
Er stonden echt velden vol van deze Colchicum parlatoris en dan is het heerlijk om te zoeken naar extremen ...
Deze vond ik echt wel heel bijzonder ...Voor mij is hij echt Crocus -shaped ...
-
En kijk wie er naast deze Colchicum parlatoris had postgevat ...
Cycmamen graecum !
Maar niet alleen Cyclamen graecum maar ook Sternbergia sicula .
-
In het algemeen vind ik Cyclamen graecum in de Pelops wat donkerder van bloemkleur als bijv in Kreta .
Wat ook nieuw was voor mij is dat hij daar ook furore maakt als bermplant langs één van de drukste wegen in de Pelops .(baan van het noorden naar het zuiden naar Sparti)
Maar ook Sternbergia sicula is daar een bermonkruid langs een soort autosnelweg .Eens wat anders dan bij ons !
-
Verrassend mooie plaatjes, Kris, heel mooi in beeld gebracht. ((14
-
In het algemeen vind ik Cyclamen graecum in de Pelops wat donkerder van bloemkleur als bijv in Kreta .
Wat ook nieuw was voor mij is dat hij daar ook furore maakt als bermplant langs één van de drukste wegen in de Pelops .(baan van het noorden naar het zuiden naar Sparti)
Maar ook Sternbergia sicula is daar een bermonkruid langs een soort autosnelweg .Eens wat anders dan bij ons !
Als ik die mooie grote pollen C. graecum daar zo langs de snelweg zie zou je bijna gaan denken dat wij onze cyclamen veel te veel vertroetelen --7, ik heb het hier als eens eerder gelezen, ja bijna dood knuffelen --11.
Schitterende opnamen Kris ((10 --15 ((10 --15.
-
Als ik die mooie grote pollen C. graecum daar zo langs de snelweg zie zou je bijna gaan denken dat wij onze cyclamen veel te veel vertroetelen --7, ik heb het hier als eens eerder gelezen, ja bijna dood knuffelen --11.
Schitterende opnamen Kris ((10 --15 ((10 --15.
Daar kun je heel veel over vertellen Cor ....ik zag ze al in rijke vette grond in de volle zon , in gaten in stenen zonder enige aarde (waar ze ook bakten in de zon ) maar ook in schaduw onder dennen en in een flinke laag humus.Toch zit er altijd wel steenslag in de grond.
Maar toch blijven er die klimatologische verschillen ...Wees er ook van overtuigd dat de planten van ginder met massa's bloemen ook vaak oude rakkers zijn met soms knollen tot 20 of zelfs 30 cm diameter ...
Ik denk dat ze in ieder geval niet te veel mogen verstoord worden om rijkere bloei te krijgen.
Blij dat de foto's je bevallen ...
We gaan stilaan aan de finale van dit verslag beginnen .
-
We verlaten het gebied rond Mount Parnon met nog een keertje Colchicum bivonae . Deze keer in een vorm zoals ik hem beter kende .Dus met heel grote/forse bloemen op lange bloemstengels .We maken ons stilaan op om naar Mount Menalo te trekken ...
-
In het gebied rond Mount Menalo zien we al snel heel mooie Cyclamen graecum maar we nemen hier niet de nodige tijd voor. We hebben immers nog altijd geen Crocus in bloei aangetroffen en de tijd dringt ...We rijden verder omhoog ..
Toch dwingen deze Sternbergia's me op de knieeen ...Schitterende populaties en dus toch maar weer de handrem op en plat voor het maken van de nodige kiekjes.
Eerst weer even het biotoop. Sommige planten waren nog maar net in de knop.
-
Bloemen varieerden erg in grootte maar deze plant die tussen een Euphorbia groeide had echt grote bloemen ! Het beschermdopje van mijn lens meet 7cm in diameter.
Kan je nagaan ...
-
Nog wat geel geweld om deze winterse dag op te fleuren ...
-
Verblindend geel die Sternbergia's Kris !! Wat een zicht ! :o
-
met zo'n mooie reeks aan foto's en al die kleuren komen we de donkere dagen wel door.
Wacht met geduld op vervolg foto's. ((12
-
Schandalig dat ik hier nog niets gepost heb...vooral met die schitterende Colchicums en Sternbergia's....WONDERFUL, Kris! Ik kijk al uit naar Crocussen ((3 die er misschien nooit komen --13
-
Als ik die mooie grote pollen C. graecum daar zo langs de snelweg zie zou je bijna gaan denken dat wij onze cyclamen veel te veel vertroetelen --7, ik heb het hier als eens eerder gelezen, ja bijna dood knuffelen --11.
Schitterende opnamen Kris ((10 --15 ((10 --15.
Daar kun je heel veel over vertellen Cor ....ik zag ze al in rijke vette grond in de volle zon , in gaten in stenen zonder enige aarde (waar ze ook bakten in de zon ) maar ook in schaduw onder dennen en in een flinke laag humus.Toch zit er altijd wel steenslag in de grond.
Maar toch blijven er die klimatologische verschillen ...Wees er ook van overtuigd dat de planten van ginder met massa's bloemen ook vaak oude rakkers zijn met soms knollen tot 20 of zelfs 30 cm diameter ...
Ik denk dat ze in ieder geval niet te veel mogen verstoord worden om rijkere bloei te krijgen.
Blij dat de foto's je bevallen ...
We gaan stilaan aan de finale van dit verslag beginnen .
Zo'n ferme knollen kunnen overigens al een respectabele leeftijd bereiken van enkele tientallen jaren meen ik ergens te hebben gelezen.
-
Zo'n ferme knollen kunnen overigens al een respectabele leeftijd bereiken van enkele tientallen jaren meen ik ergens te hebben gelezen.
Van deze soorten Cyclamen is het inderdaad bekend dat ze een respectabele leeftijd kunnen bereiken Frankie .Dus zal het ook een beetje een kwestie zijn van geduld ....
-
Schandalig dat ik hier nog niets gepost heb...vooral met die schitterende Colchicums en Sternbergia's....WONDERFUL, Kris! Ik kijk al uit naar Crocussen ((3 die er misschien nooit komen --13
Ik verwachtte je hier als Colchicum-liefhebber wel tegen te komen Wim ... ;D
-
met zo'n mooie reeks aan foto's en al die kleuren komen we de donkere dagen wel door.
Wacht met geduld op vervolg foto's. ((12
Je hebt gelijk Bert , wat een schril kontrast met hetgeen er nu bij ons te beleven valt.
-
Rond het plateau op Mount Menalo vinden we nog deze Digitalis ferruginea in bloei .
-
Nog hogerop vinden we wel de mooiste populaties van Colchicum graecum van deze reis
-
Ik denk dat we onze Colchicums moeten bemesten met geitekeutels .... ;D
Je moet maar eens kijken hoeveel er van dat spul bij deze Colchicum graecum is uitgestrooid !
-
ondanks kussenvormende planten liefhebber is het toch wel de moeite om een keer die richting uit te reizen. Prachtige plaatjes Kris.
Ik moet hier niet te veel naar kijken anders moet ik de alpiene kas nog gaan herinrichten voor bolgewasjes.
-
ondanks kussenvormende planten liefhebber is het toch wel de moeite om een keer die richting uit te reizen. Prachtige plaatjes Kris.
Ik moet hier niet te veel naar kijken anders moet ik de alpiene kas nog gaan herinrichten voor bolgewasjes.
:o --6 :o Dat wordt wel een stuk gemakkelijker natuurlijk, kun je héél de zomer kussenplanten in de natuur bekijken, terwijl de bollen lekker liggen uit te rusten in de kas 8)! Maar volgens mij zijn er nog heel wat meer mooie bollenplaatjes nodig om je echt over te halen, of vergis ik me Ger ))4?
-
Nee Kees Jan, daarin vergis je je zelf niet. Ik heb het een paar weken geleden uitgebreid bekeken in de kas bij Michael Kammerlander. Het was een dooie boel. Maar zit je dan later met Michael achter de p.c. en je ziet zo'n collectie in vol ornaat, begin je echt te kwijlen. Alleen de 1 tot 2 weken bloeitijd staat me niet aan. Maar alla, het is goed zo dat een ieder zijn eigen interesse heeft anders werd alles misschien zo'n dooie boel als destijds in de kas van Michael.
Nee, geef mij dit maar!!!
-
Gewoon mee door blijven gaan Ger,ook al kan de verleiding soms groot zijn. --6 :) ;)
-
ondanks kussenvormende planten liefhebber is het toch wel de moeite om een keer die richting uit te reizen. Prachtige plaatjes Kris.
Ik moet hier niet te veel naar kijken anders moet ik de alpiene kas nog gaan herinrichten voor bolgewasjes.
Dank je Ger . Ik kan me voorstellen dat jij aardig voor de bijl gaat als je bijv die Sternbergia's ziet ?
Ik kan je vertellen dat de Pelops ook fantastisch is in het voorjaar en dan komen er allicht een aantal in de picture die jij nog leuker vind....
Je kas herinrichten zou ik niet doen , kan ik niet meer naar alle die prachtige kussens komen kijken ;D
Maar misschien kunnen we je op termijn wel verleiden om wat van die prachtige bulbs te laten infiltreren in je schitterende rotstuin 8)
-
Voor de mooiste Sternbergia colchiciflora van de trip gaat de eer ook al naar Mount Menalo.
Daar waar wij op Mount Chelmos maar een paar plantjes in bloei aantroffen waren er wel meedere te bewonderen op Mount Menalo ...
Ja blijven nog alleen de Crocussen om te gaan zoeken ....
-
Ik krijg een behoorlijk warm gevoel van binnen, Kris......., door al die prachtige foto's. ((12
-
Voor de mooiste Sternbergia colchiciflora van de trip gaat de eer ook al naar Mount Menalo.
Daar waar wij op Mount Chelmos maar een paar plantjes in bloei aantroffen waren er wel meedere te bewonderen op Mount Menalo ...
Ja blijven nog alleen de Crocussen om te gaan zoeken ....
Bijna niet te geloven dat die schoonheden daar in zo'n dorre en desolate habitat kunnen gedijen, Kris. Die bodem lijkt me uiterst arm, of vergis ik me?
-
Ik krijg een behoorlijk warm gevoel van binnen, Kris......., door al die prachtige foto's. ((12
Bedankt Pim, goed te horen dat mijn timing goed is ;D Althans hier bij ons kunnen we die warmte wel gebruiken momenteel ...
-
Bijna niet te geloven dat die schoonheden daar in zo'n dorre en desolate habitat kunnen gedijen, Kris. Die bodem lijkt me uiterst arm, of vergis ik me?
Dag Frankie.
In de meeste gevallen bestaat de grond uit een soort klei of leemachtige aarde waarin echter ook veel steenslag en stenen zitten.
Na het voorjaar komt deze aarde stilaan heel droog tot in de herfst wanneer de eerste herfstregens komen. Meestal zoeken de bollen dan ook bescherming...Dit is dan vaak tussen de phrygana (laagblijvende ,vaak stekelige struikjes),tussen het gras of tussen en onder stenen .
Vaak kan je zien dat die bollen jaren en jaren oud moeten zijn en gedurende die tijd geen gemakkelijk leven hebben gehad.
-
Echte gele "sterretjes" die Sternbergia's Kris ! ;D
-
Ziet er allemaal fantastisch uit Kris,de "ontdekkingsreizen"zijn zeer de moeite waard.
-
Echte gele "sterretjes" die Sternbergia's Kris ! ;D
Heb een beetje aan kerstmis gedacht Luc ..... ;D
-
Ziet er allemaal fantastisch uit Kris,de "ontdekkingsreizen"zijn zeer de moeite waard.
Dank je Theo , ik moet eerlijk zeggen dat het mij telkenmale veel voldoening schenkt ....
Het is zo fantastisch om planten -die we vaak kennen uit cultuur -in hun natuurlijke omgeving te zien. En dit forum lijkt me alweer een medium om wat van die ervaringen te delen...
-
En wat zou er hier gaande zijn ????? ;D
-
En wat zou er hier gaande zijn ????? ;D
Onze ontdekkingsreiziger heeft 'iets' gevonden wat begint met een 'c' en eindigt op 's'?
-
Woohoow,
zie ik daar twee (??) C. kotschyanus?? C. niveus?? ((12 ((12 ;D
-
Ik denk dat je gelijk hebt Frankie.
Wat een leuke foto kris. ((14
-
Jullie zagen het natuurlijk wel aankomen ......Ik kan het dus niet langer verbergen. Inderdaad op één van onze laatste kansen op Mount Menalo hebben we dus bloeiende crocussen gevonden in de Pelops in september... De kans was zeer klein , omdat ze vooral later beginnen bloeien daar ...Maar het geluk was aan onze zijde . (en met de hulp van forumleden die ergens op een berg in Turkije zaten ....)
Maar Wim , het is niet wat je denkt ....
Hier eerst enkele habitatsfoto's ...
-
Hmmm,
Crocus cancellatus?? subsp. mazziaricus?? (twijfel, twijfel, ))4 ))4)
-
Hmmm,
Crocus cancellatus?? subsp. mazziaricus?? (twijfel, twijfel, ))4 ))4)
Yup , dat is hem Wim ....Hierbij nog wat meer gedetaileerde foto's...
-
Prachtig, Kris! One Crocus down, more to follow???
-
En nog een paar ..........
-
Normaal vind ik Crocussen met strepen op de petalen heel mooi maar vreemd genoeg vind ik bij deze Crocus cancellatus subsp. mazziaricus de effen vorm het aantrekkelijkst!
-
((6 ((6 ((6 ((6 prachtig
-
Hmmm,
Crocus cancellatus?? subsp. mazziaricus?? (twijfel, twijfel, ))4 ))4)
Yup , dat is hem Wim ....Hierbij nog wat meer gedetaileerde foto's...
Zeer fraai Kris, zeer fraai. 3))
-
En nog een paar ..........
Bijzondere ontmoeting, Kris.
Van die species groeit er ook nog een albavorm en een donker gekleurde vorm op Griekse bodem, volgens ik heb gelezen.
-
Prachtig, Kris! One Crocus down, more to follow???
Dat was de bedoeling Wim maar voor september en het gebied waar we waren was dit voor 2011 het maximaal haalbare ...Sommige jaren als de herfstregens vroeger komen is er meer weelde maar dat is niet op voorhand in te schatten.
Voor de andere soorten van de Pelops ga je best later op pad en begeef je U liefst ook wat zuidelijker .Als we die kans nog eens krijgen, wie weet?
Wij waren recent nog in Kreta op het einde van novemnber en konden daar vaststellen dat de "herfstcrocussen" maar op hun beste waren zo laat in het seizoen.
-
((6 ((6 ((6 ((6 prachtig
Dank je Bert maar het scheelde daar niet veel of we kwamen er niet zonder kleerscheuren vanaf ! We zijn daar echt aangevallen door 2 honden die een kudde schapen bewaakten .
Geen mens in de buurt , alleen een kudde schapen en 2 niet aflatende en zeer agressieve honden .Het angstzweet valt me nog te beurt als ik er nog aan denk .Zelden zo'n agressieve honden gezien...Zij denken natuuurlijk dat wij hun kudde of één van hun schapen wilde bedreigen of kapen . Getracht om uit te leggen dat we er maar waren om crocussen te fotgraferen maar dat ging er niet zo goed in ...
-
Zeer fraai Kris, zeer fraai. 3))
Dank je Pim , geniet er zelf ook weer opnieuw van...In de Alpen heb ik nog maar 1 keer oog in oog gestaan met crocussen. Meer bepaald in Oostenrijk.
-
Bijzondere ontmoeting, Kris.
Van die species groeit er ook nog een albavorm en een donker gekleurde vorm op Griekse bodem, volgens ik heb gelezen.
Dat is het zeker Frankie , dat heb je helemaal korrekt maar ik weet niet zeker of deze beide vormen ook op de Pelops voorkomen.
-
Bij deze ben ik ook aan het eind van mijn verhaal ....Hopelijk hebben jullie er wat aan gehad.
Van mijn kant hoop ik dat het niet de laatste keer was dat ik naar de Pelops mag reizen...
Wordt hopelijk ooit eens vervolgd ...
-
Jammer Kris, het is te einde. Alhoewel ik niet gereageerd heb, wees er zeker van, dat ik je verslag met grote belangstelling heb gevolgd. Je manier van schrijven is boeiend en doet uitzien naar meer.
Ik ben geen bollenman, maar je hebt mijn interesse gewekt tav Colchicums. De bivonae vond ik heel biezonder.
Van Sternbergia wist ik niet of ik het nu mooi vinden moest of niet. Nu wel. Ik ga zeker eens wat proberen.
Eigenlijk vond ik het hoogtepunt je discussie met Kees Jan. Heel biezonder.
-
Jammer Kris, het is te einde. Alhoewel ik niet gereageerd heb, wees er zeker van, dat ik je verslag met grote belangstelling heb gevolgd. Je manier van schrijven is boeiend en doet uitzien naar meer.
Ik ben geen bollenman, maar je hebt mijn interesse gewekt tav Colchicums. De bivonae vond ik heel biezonder.
Van Sternbergia wist ik niet of ik het nu mooi vinden moest of niet. Nu wel. Ik ga zeker eens wat proberen.
Eigenlijk vond ik het hoogtepunt je discussie met Kees Jan. Heel biezonder.
Het doet me plezier Gerrit. Weet je, ik ben niet uitsluitend bollenman ....Of toch nu nog niet ?Ik ben net zoveel liefhebber van de hoogalpiene soorten,kussens , de orchids en ga maar door...
Maar door het geluk te hebben om in veel bergachtige streken rond te reizen stel je vast dat er in die bergen ook altijd bollen voorkomen. Met andere woorden horen die bollen gewoon bij die bergflora , ze zijn een onderdeel van ... Dus mag ik ze als liefhebber van bergflora zeker niet negeren denk ik dan maar .Zeker de Colchicums horen ook bij de bergen als druppels bij water !Verder geven de bollen ons de luxe dat ze bloei brengen in periodes dat we dat misschien wel goed kunnen gebruiken.Maar genoeg promotie , als ik begin ....De Colchicum bivonae is zeker een zeer goede keuze en is bij ons voldoende winterhard. Alleen is dit een soort die net wat meer blad maakt. Maar weer andere vinden net dat hij mooi blad maakt. Dat is allemaal maar hoe je dat ziet.
De Sternbergia's zijn zo schitterend in het najaar ...In de herfst is er niet zoveel geel in de tuin. Verder vind ik de kleur geel ook zoveel mooier in het zachtere licht van het najaar dan in het harde licht van de zomer . Maar dat is persoonlijk .
Wat betreft de discussie met Kees Jan nog dit ...Ik had vrij snel door dat ik me had vergist (al blijft die ene vondst een wat apparte bivonae waar ik nog niet helemaal in het reine mee ben )Aanvankelijk ben je dan wat lastig op jezelf want we hebben allemaal ons alter ego ...Je denkt waarom heb ik dat toch over het hoofd gezien , dat had ik toch wel moeten weten en kunnen zien..Maar dat gaat wel over hoor .Nu van Kees Jan weten we dat hij heel wat veldwerk heeft verricht en heus veel ervaring heeft.Maar dan komt het wat ik wil gaan zeggen : die aanvankelijke uitschuiver heeft er wel voor gezorgd dat we er dieper en dieper op ingegaan zijn. En er komen dingen naar boven die zo leerrijk zijn en die ons weer zo stimuleren .Zaken die anders niet aan bod zouden komen.En dan denk je , wow het was eigenlijk positief dat ik me vergist had want ik en ook andere hebben er nog meer kunnen van opsteken .
Maar evengoed blijft die ene bivonae -zonder maar enigzins te twijfelen aan Kees Jan -me toch nog bezighouden ..
-
Mooi gesproken Kris!
-
Bij deze ben ik ook aan het eind van mijn verhaal ....Hopelijk hebben jullie er wat aan gehad.
Van mijn kant hoop ik dat het niet de laatste keer was dat ik naar de Pelops mag reizen...
Wordt hopelijk ooit eens vervolgd ...
Fantastisch relaas Kris. Vooral de Sternbergia's zijn werkelijk schitterend. Ik ben echter te veel gefocused op de kussens, derhalve te weinig kennis van bolgewasjes om hierover te discussieren maar altijd boeiend om dergelijk verhalen te volgen. Toch eens extra opletten of we over 2 weken ook wat van zulke schoonheden kunnen bewonderen in Argentina.
Alhoewel van die stekelige dingen zullen we ook wel wat kunnen vinden en ik weet Kris dat deze planten jou ook het hoofd op hol kunnen brengen.
-
Na al die lovende woorden lijkt een kritische opmerking van mij misschien wel misplaatst Kris, maar ik vind ze 100 % terecht...
Dit relaas was veel en veel te kort ! 10)) 7))
Toch bedankt... )2)
-
Gelukkig kunnen we zelf de keuze van wat we wel of niet mooi vinden.
Soms worden we geinspireerd door dat gene wat iemand gezien heeft tijdens de mooie reizen die gemaakt worden.
De interesse kan soms doorslaan in het zich meer verdiepen in b.v. bollen.
Daar is natuurlijk niets mis mee,vindt het erg leerzaam.
Uiteindelijk zul je toch kiezen voor de plantensoort die je hart gestolen heeft.
Discussies zijn er om de "boel" scherp te houden,zonder daarbij het respect voor een ander te verliezen.
Zelf heb ik een brede interesse in (bijna) alles wat groeit en bloeit,en kan de info van derden goed gebruiken voor het uitoefenen van onze mooie hobby.
-
Ja rest mij alleen nog te zeggen dat het een mooie reis was met nog mooier foto's en goede info.
bedankt. ((12
-
Na al die lovende woorden lijkt een kritische opmerking van mij misschien wel misplaatst Kris, maar ik vind ze 100 % terecht...
Dit relaas was veel en veel te kort ! 10)) 7))
Toch bedankt... )2)
Helemaal mee eens Luc , had ook al de indruk dat ik veel te snel weer het vliegtuig op moest richting den Belgique .... ;D
-
Zelf heb ik een brede interesse in (bijna) alles wat groeit en bloeit
Dat is nu net mijn eeuwige probleem Theo maar ja aangezien ieder nadeel zijn voordeel heeft ....of was het andersom?
-
Ja rest mij alleen nog te zeggen dat het een mooie reis was met nog mooier foto's en goede info.
bedankt. ((12
Met alle plezier gedaan Bert :D
-
Fantastisch relaas Kris. Vooral de Sternbergia's zijn werkelijk schitterend. Ik ben echter te veel gefocused op de kussens, derhalve te weinig kennis van bolgewasjes om hierover te discussieren maar altijd boeiend om dergelijk verhalen te volgen. Toch eens extra opletten of we over 2 weken ook wat van zulke schoonheden kunnen bewonderen in Argentina.
Alhoewel van die stekelige dingen zullen we ook wel wat kunnen vinden en ik weet Kris dat deze planten jou ook het hoofd op hol kunnen brengen.
Dank je Ger . Ik weet niet of ik ooit die keuze zal kunnen maken ? Maar nogmaals ook kussens kunnen me mateloos boeien . De tijd zal uitkomst brengen ...
Je slaat nagels met koppen Ger , heb inderdaad ook nog steeds interesse in die stekelige dingen ...
Ben er haast zeker van dat jullie weer schitterende planten zullen ontmoeten , ook uit de "bollensectie" . Ben eigenlijk nu al benieuwd naar jullie ervaringen.
Mocht ik het vergeten , nu reeds een schitterende trip toegewenst.
-
Dank je Kris, we zullen zeker aan jou en Ingrid denken tijdens het fotograferen van eventuele bolgewasjes en cactus soorten.
Alleen momenteel de vraag hoe alles er uitziet in deze gebieden. Is de eerste keer dat we botaniseren in de hogere delen van de Andes.
Spannend is het zeker, vooral op hoogten tot 4600 m. Hopelijk krijgen we Nototriche in beeld en weer andere rosulate violen.
We zien het wel en ik houden je zeker up to date.