Ik moet jullie daar enigszins in bijtreden.
Er worden enorm veel kruisingen gemaakt waardoor men vaak planten bekomt die niet of heel weinig van andere planten afwijken. En dan ga je als fervent saxenliefhebber namen verzamelen. Want die ene roze is gemaakt door Lang, en die ander roze -met een andere naam- is gemaakt door Fairbairn, en natuurlijk moet men ze dan alle twee hebben. Is het dan nog zinvol om door te gaan met hybridiseren? Eigenlijk wel, zo nu en dan worden er nog nieuwe cultivars gemaakt die afwijken van gelijk welke andere cultivar. Dat alleen al maakt het de moeite om er nog mee door te gaan. Maar men mag ze natuurlijk niet allemaal benamen, enkel degene die echt 'outstanding' zijn mogen benaamd worden in mijn optiek. En net daar wringt enigszins het schoentje. Bovendien wordt door veel handelaars bijzonder laks omgesprongen met de etiketering, wat de verwarring dan helemaal compleet maakt. Zo cirkuleren heel wat saxifraga's rond met een verkeerde naam. Dat alleen al kan iemand doen besluiten om de verzameling af te bouwen en zich enkel nog te beperken tot een kleine groep van planten.
Ik heb voor mezelf beslist dat ik ze niet allemaal moet hebben. Als ik het goed heb, heeft Adrian Young een verzameling van meer dan 7000 items. Indrukwekkend...zonder meer...maar voor mij is het geen must. Voor mij is het wel een must om een zo groot mogelijke verzameling te hebben met allemaal verschillende planten zonder dat ik al te veel moeite moet doen om ze te herkennen.
Frankie,
voor mij geldt ook dat ik ze beslist niet allemaal moet hebben, ik heb trouwens niet eens de ruimte om al die Cultivars een plaatsje te geven. Maar de laatste jaren verschijnen er toch wel weer heel veel interessante nieuwe cultivars. Dat heeft alles te maken met het beschikbaar komen van een aantal nieuwe soorten zoals S. columnaris, S. dinnikii en S. pulchra om er maar een paar te noemen. En ik kijk zelf heel erg uit naar de eerste Cultivars met S. ludlowii, want deze soort is inmiddels ook in cultuur, helaas nog maar mondjesmaat.
Dat neemt niet weg dat er ook heel veel fantastische oude Cultivars zijn en naar mijn mening zou daar wel wat meer belangstelling voor mogen zijn, want bijvoorbeeld op dit forum kom je ze niet zo vaak tegen. Nog een kleine opmerking over deze Golden Oldies, het is de vraag of een Cultivar van honderd jaar oud zijn groeikracht zal blijven behouden, ook in de toekomst. Alleen daarom al is het belangrijk om ook in de toekomst nieuwe Cultivars te blijven kweken, ook van de oude combinaties, zoals bijvoorbeeld S. x boydii en S. x anglica.
Het is zeker niet altijd mogelijk om een Cultivar waarvan de naam niet bekend is de juiste naam te geven, ik heb hier in de tuin nog een stelletje van dit soort planten staan. Maar de variatie is wel enorm!!! Je kunt moeiteloos een paar honderd cultivars verzamelen die je wel op naam zou kunnen brengen mocht je het naamkaartje kwijtraken.
Tot slot nog een opmerking over de Cultivars waarvan (één van) de ouders onbekend is, dat maakt zo'n Cultivar op zich helemaal niet minder mooi of interessant, er zijn talloze voorbeelden hiervan te noemen. Hier een kleine, persoonlijke selectie van prachtige NCC-Cultivars: S. 'Albert's Yellow', S. 'Coolock Kate', S. 'Dominika', S. 'Domino', S. 'Donnington Rose', S. 'Hanicka', S. 'Karasin', S. 'Lindau', S. 'Nimbus', S. 'Peach Melba', S. 'Snow White' en S. 'Thalia'. Oops, sorry Jan, zou ik bijna S. 'Cumulus' nog vergeten.
Het zou best kunnen dat ik zelf over een aantal jaren ook een aantal van die NCC-Cultivars ga introduceren. Ik verzamel sinds vorig jaar zaad in m'n tuin en heb inmiddels een aantal zaailingen hiervan. Afgelopen dagen heb ik ook weer een flink aantal zaadpotten gevuld met de zaden die ik vorig jaar heb verzameld. Maar dat gaat nog wel een paar jaar duren voordat het zover is.
