(Link naar bijlage)
Zo ziet momenteel mijn verticale tufwand er uit met louter saxen.
Schoon, Gerrit, en niet alleen door de Saxen ...
Natuurlijk is dat bij jou met een ingenieus watergeefsyteem.
Op de muur die je in bijlage ziet, staan er momenteel 30 kleine Saxjes, 3 Dionysia's en 1 Primula allionii.
Er moeten er nog heel wat bijkomen. Sommige moeten groeien in de zandsteen zelf. Die moeten groeien in de stenen die contact maken met de grond, zodat ze relatief vochtig blijven door opstijgend vocht. Andere groeien in een mengsel met veel kleibestanddelen dat ik tijdens het bouwen tussen de stenen gestoken heb waar het mogelijk was. Natuurlijk geef ik die tijdens droge periode's extra water. Met een eenvoudige gieter ...
Ze zijn nog niet zo lang geplant en moeten zich dus nog 'inleven'. Dit is de noordzijde, dus van zonnebrand zullen deze plantjes niet te lijden hebben.
Natuurlijk is dit een hele droge muur. Zelfs als het een hele tijd geregend heeft. Het is ook een soort van experiment, maar ik ga er van uit dat de planten voor het grootste gedeelte zullen overleven. In de natuur moeten ze dit ten slotte ook doen. Vanaf het moment dat alles goed aan de groei is, moeten ze maar hun plan trekken en leven van regen en dauw. Saxifraga's kunnen van nature heel goed tegen de droogte, zo lang ze maar niet te veel blootgesteld worden aan de zon in droge omstandigheden. Natuurlijk zal ik sporadisch nog wel eens de gieter ter hand nemen, als het nodig is ...
Ik ga er ook van uit dat de bloei er niet gaat onder lijden. Saxen maken immers hun bloemknoppen aan in de herfst, wanneer het meer zal regenen ...
Enfin, we zien wel.
De zuidkant staat vol met Sempervivum die het daar natuurlijk heel goed doen, want daar zijn ze echt in hun element : droge omstandigheden en veel zon. Maar er staan daar ook wat Draba's en een 'experimentele' Cumulus.
Hierbij een foto van de muur.
