Natuurlijk zal ik sporadisch nog wel eens de gieter ter hand nemen, als het nodig is ...
Ik ga er ook van uit dat de bloei er niet gaat onder lijden. Saxen maken immers hun bloemknoppen aan in de herfst, wanneer het meer zal regenen ...
Enfin, we zien wel. 
Hierbij een foto van de muur.
Die muur is natuurlijk geknipt voor een rotsplantenwand, maar ik denk dat je het waterprobleem wat onderschat Jan. De jouwe staat vrij in het land, van twee kanten droogt hij uit en vangt alle wind.
Ja, saxen zijn zeer droogtebestendig. Ikzelf heb mijn watergeefsysteem losgekoppeld vanaf december wegens bevriezingsgevaar van de pomp en het reservoir. Maar nu begint de droogte al wel zich te laten voelen. Je ziet het aan de kleur van de steen en de blaadjes.
Een sectorsproeier met watercomputer en je hoeft nergens meer naar om te kijken.
Ik weet het Gerrit, maar ik ben er vrijwel zeker van dat mijn experiment gaat lukken. Ik ga wat water bijgeven met een eenvoudige gieter.
Daarbij komt ook nog dat ik er zeker van zou zijn, dat dit met tufstenen niet zou lukken. Om de heel eenvoudige reden dat tufsteen 10 keer meer poreus is dan mijn zandsteen, dus zal zandsteen veel langer water vasthouden. Het is ook niet omdat de steen er droog uitziet, dat er geen water meer zou inzitten. Mocht je er een stuk afkappen, dan zou je merken dat het binnenste toch nog vochtig is ...
Ik heb ook gewone tuingrond gebruikt voor de planten, die houdt 10 keer meer water vast dan rotsplantengrond, wegens het grote kleigehalte.
Er zijn ook drie kleine Dionysia's geplant en daarvan weet ik zeker dat die direct het loodje leggen, als ze droog komen te staan. Ze hebben al heel wat droge dagen doorstaan (ik kijk er echt niet veel naar hoor) en daarbij komt nog dat ze onder een steen staan, waardoor er praktisch geen regen op kan vallen. Voorlopig leven ze nog altijd ...
Ik heb al zo een soort experiment met maanstenen op diezelfde plaats. Een beetje verder aan het hekje, zie je ze. Die maanstenen liggen op een laagje grond van 10 cm op die stenen paal. Ik denk al een jaar of twintig. Die stenen moet nog meer uitdrogen, want het zijn solitaire stenen. Mijn Draba 'Udo' staat er al die tijd op, in volle zon. Als er in de zomer een grote droogte is, dan zou je zeggen dat die Draba dood is, helemaal bruin ... Als het terug regent, wordt die gewoon terug groen. Ook nog een Arabis androsacea en dan nog een paar Saxen op de noordzijde, waaronder een Saxifraga 'Winifred'. De keren dat ik die zelf water gegeven heb, kan ik op mijn hand tellen.
Er staat ook een Saxifraga vayredana die ik weet niet hoe groot is, die palmt bijna een hele maansteen in, samen met Sempervivum 'Othello' op het andere paaltje.
Tja, de natuur is soms sterker dan je denkt. En rotsplanten en stenen .... dat is een hele natuurlijke combinatie.
