Campanula 2014

[Kris De Raeymaeker]

Campanula incurva is niet wat je noemt een bescheiden rotsplantje... 
Integendeel, hij komt weliswaar uit Oost-Griekenland waar hij op rotsige bodem groeit, maar je moet hem wat plaats gunnen...

Hij hoeft niet zo bescheiden te zijn Luc want hij ziet er best aardig uit.  Ik vind hem mooie bloemen hebben en de bloeiperiode zit ook goed (tweede helft van het jaar als de andere een beetje stil vallen)
In de kleine tuin moet je misschien even voorbehoud nemen maar als we wat inventief wezen ..........
(ik verdedig natuurlijk graag al die Griekse soortjes  )

[Luc Gilgemyn]

(ik verdedig natuurlijk graag al die Griekse soortjes  )

Dat verkleinwoord kan je in dit geval rustig laten vallen, Kris !  Het is echt wel een sóórt ! 

Hier is Campanula cochleorifolia in bloei aan het komen - dit is de alba vorm - voor mij nog altijd één van de meest aantrekkelijke soorten voor de rotstuin.





Campanula sartorii kruipt en zaai zich inmiddels rustig in het rond.
Hij is echter tweejarig, dus een echt probleem vormt hij nooit !

[Gerrit Eijkelenboom]

Hier is Campanula cochleorifolia in bloei aan het komen - dit is de alba vorm - voor mij nog altijd één van de meest aantrekkelijke soorten voor de rotstuin

Helemaal mee eens Luc, maar dan wel de blauwe he. De witte vind ik veel minder sierlijk.

Mijn blauwe weer eens kwijtgespeeld. Dan moet je er voor naar het tuincentrum om een hele pot vol voor 1 euro 79 te kopen. Schaam schaam schaam. Maar geen rotstuin zonder Campanula cochlearifolia.

[Luc Gilgemyn]

Hier is Campanula cochleorifolia in bloei aan het komen - dit is de alba vorm - voor mij nog altijd één van de meest aantrekkelijke soorten voor de rotstuin

Helemaal mee eens Luc, maar dan wel de blauwe he. De witte vind ik veel minder sierlijk.

Mijn blauwe weer eens kwijtgespeeld. Dan moet je er voor naar het tuincentrum om een hele pot vol voor 1 euro 79 te kopen. Schaam schaam schaam. Maar geen rotstuin zonder Campanula cochlearifolia.

Ok, Gerrit, dan zijn we't weer eens helemaal eens - hier is de blauwe versie ! 



Mooi toch ?? Alleen is hij een onverbeterlijke woekeraar die je toch best binnen de perken houdt, voor zover mogelijk.
Hier is hij zelfs dwars onder en door het dikke kussen van Dianthus 'Nyewoods Cream' gegroeid... 

[Gerrit Eijkelenboom]

Mooi toch ?? Alleen is hij een onverbeterlijke woekeraar die je toch best binnen de perken houdt, voor zover mogelijk.
Hier is hij zelfs dwars onder en door het dikke kussen van Dianthus 'Nyewoods Cream' gegroeid.

Prachtig toch Luc, zo'n piraat, die zich a-sociaal gedraagt, nu heb je toch een blauw bloeiende Dianthus. Nou, wie heeft dat?

[Kris De Raeymaeker]

Mijn sympathie gaat dan weer uit naar die Campanula sartorii ......Spijtig dat hij slechts 2 jarig is maar zoals terecht opgemerkt door Luc zorgt hij zelf wel op een beschaafde manier voor nakomelingen. 

[Luc Gilgemyn]

Prachtig toch Luc, zo'n piraat, die zich a-sociaal gedraagt, nu heb je toch een blauw bloeiende Dianthus. Nou, wie heeft dat?

Ik denk dat ik hem eerstdaags laat registreren Gerrit ! 

Mijn sympathie gaat dan weer uit naar die Campanula sartorii ......Spijtig dat hij slechts 2 jarig is maar zoals terecht opgemerkt door Luc zorgt hij zelf wel op een beschaafde manier voor nakomelingen. 

Het is inderdaad een mooi ding Kris !  Je vindt hier zaailingen in een cirkel van 1 m2, verder lijkt hij niet uit te zaaien - hij is dus inderdaad goed onder controle te houden !

[Bert Stegeman]

Hier is Campanula cochleorifolia in bloei aan het komen - dit is de alba vorm - voor mij nog altijd één van de meest aantrekkelijke soorten voor de rotstuin

Helemaal mee eens Luc, maar dan wel de blauwe he. De witte vind ik veel minder sierlijk.

Mijn blauwe weer eens kwijtgespeeld. Dan moet je er voor naar het tuincentrum om een hele pot vol voor 1 euro 79 te kopen. Schaam schaam schaam. Maar geen rotstuin zonder Campanula cochlearifolia.

Ik ben het met je eens Gerrit blauw is ook mijn voorkeur
Hier woekert hij ook maar tot nu toe nog niet hinderlijk.
Heb hem ooit gezaaid heb nu een klein potje van staan.
Had er vorige week 2 stekjes uitgehaald en in de trog onder het raam bij gezet. kijken hoe hij zich hier gedraagt.

[Kris De Raeymaeker]

In de tuin werd het voorlopig niks maar degene die nog in pot staat doet het wel.
Campanula hercegovina 'Nana'

[Luc Gilgemyn]

Heel mooi, Kris !
Ik ben hem hier vorig jaar ook verloren in de tuin - toch nog eens proberen denk ik !

[Kris De Raeymaeker]

Heel mooi, Kris !
Ik ben hem hier vorig jaar ook verloren in de tuin - toch nog eens proberen denk ik !

Humm , dus niet zo simpel om buiten te kweken zo te horen en zien .....
Maar ik wil ook nog een tweede keer proberen Luc.

[Gerrit Eijkelenboom]

Wat een mooie. Iets voor een trog?

[Kris De Raeymaeker]

Wat een mooie. Iets voor een trog?

Dat zou wel eens de betere of zelfs beste oplossing kunnen zijn Gerrit.

[Frankie Wulleman]

In de tuin werd het voorlopig niks maar degene die nog in pot staat doet het wel.
Campanula hercegovina 'Nana'

Mooi zeg, hier is hij bijna op sterven na, dood. Ik heb dat ding niet aan de praat gekregen.

[Frankie Wulleman]

Hier is Campanula cochleorifolia in bloei aan het komen - dit is de alba vorm - voor mij nog altijd één van de meest aantrekkelijke soorten voor de rotstuin

Helemaal mee eens Luc, maar dan wel de blauwe he. De witte vind ik veel minder sierlijk.

Mijn blauwe weer eens kwijtgespeeld. Dan moet je er voor naar het tuincentrum om een hele pot vol voor 1 euro 79 te kopen. Schaam schaam schaam. Maar geen rotstuin zonder Campanula cochlearifolia.

Ok, Gerrit, dan zijn we't weer eens helemaal eens - hier is de blauwe versie ! 

(Link naar bijlage)

Mooi toch ?? Alleen is hij een onverbeterlijke woekeraar die je toch best binnen de perken houdt, voor zover mogelijk.
Hier is hij zelfs dwars onder en door het dikke kussen van Dianthus 'Nyewoods Cream' gegroeid... 

(Link naar bijlage)

Schitterend toch, zo'n kruipende C. cochlearifolia, toch vreemd dat het hier zo'n woekeraar is. In de bergen kom je hem bijna overal tegen, en daar vormt hij van die compacte polletjes. Hier ééntje die ik eens fotografeerde in het Oostenrijkse Kaunertal. Eigenlijk ook weer iets voor in dat topic van Kris, cultuur versus natuur.