We vervolgen onze route richting het zuiden en langs de kant van de weg op ongeveer 560m hoogte vinden we tussen struikjes 1 van de donkerst gekleurde Crocus niveus ...
Foto 1 & 2 is nog niet die donkere maar laat zien hoe ze daar kunnen groeien ...
In foto 3 zie je hem op de achtergrond verschijnen ..
De waterval aan crocussen lijkt maar niet te stoppen, Kris, bijna niet bij te houden zelfs... .
Maar je laat aardige plaatjes zien. Ik wist bijvoorbeeld niet dat niveus er zo donker kon uitzien. Enfin, ik ben dan ook maar een crocusleek.
De omgeving waarin hij te zien is, leert ons misschien ook wat over de standplaats: omgeven door allerlei andere lage vegetatie, die de bodem enigszins koel kan houden in warme periodes. In cultuur houden ze er misschien dan ook niet van om te bakken en te braden in een zwart plastic potje...? Het succes van een bollenbedje à la Danny (en nu ook mezelf) is misschien deels verklaart? In een bollenbedje dat je 's zomers niet alleen droog kan houden, maar ook nog eens wat beschaduwen kan wellicht het verschil maken. Ik mag nu zelf ondervinden dat soorten als laevigatus, melantherus, cartwrightianus e.d. het in een dergelijk bollenbedje behoorlijk goed doen.