Bijzondere planten die de uitdaging van onze hobby vormen

[Frankie Wulleman]

Calandrinia umbellata is een Zuid-Amerikaan die het vele jaren heel goed heeft gedaan in de tuin. De planten zijn weliswaar kortlevend, maar ze zaaiden zich voortdurend uit waarbij de groep steeds groter werd. Ik herinner me zelfs dat de groep te groot werd  waarbij ik overtollige planten moest wegwieden... De bloei is fenomenaal en kan maanden aanhouden.

Maar het sprookje is uit... Vorig jaar verdwenen de laatste planten onherroepelijk uit de tuin. Ik heb ze altijd vermeerderd uit zaad, jaar na jaar. Dat is ze waarschijnlijk fataal geworden.

Ik heb destijds wel eens wat planten meegedaan naar Gent. Misschien is er nog iemand deze heeft? Ik zou hem maar al te graag terug hebben in de tuin.

Daarvan heb ik er in het verleden ook nog enkele van jou afgedeeld Frankie.  Helaas was het hier na een paar jaar ook over en uit.  Zaailingen heb ik nooit gevonden.  Jelitto proberen lijkt mij een goed idee, ik heb er ook nog nooit besteld, misschien moeten we eens een gegroepeerde bestelling proberen want hun aanbod is echt wel indrukwekkend.

Heel vreemd dat je nooit zaailingen hebt gevonden. Elk voorjaar doken er hier talloze zaailingen op. Wanneer ik de uitgebloeide bloemen eind september verwijderde had ik bovendien massa's zaad.
Ja, een gegroepeerde bestelling is een goed idee, Luc.

[Frankie Wulleman]

De witte vorm van Origanum amanum. Een plant die niet al te gemakkelijk te behagen is en weinig aangeboden wordt. Ik merk zelf dat de aanwas kleiner is dan de roze kleurvariant waardoor hij ook veel trager te vermeerderen is. Opgekweekte stekjes zijn vaak wat wispelturig en leggen gemakkelijk het loodje.

Ik heb deze al een aantal keer gestekt op verschillende tijdstippen in het jaar maar het resultaat is telkens bedroevend slecht. Ook opdelen (scheuren) gaf tot nu weinig planten die verder willen groeien.
We blijven proberen !

Ik heb die hier al een drie-vier jaar staan zonder veel succes.  Weinig aangroei, weinig bloei... tot dit jaar, hij is wellicht 3-4 keer in omvang vermeerderd en gaat voluit bloeien, hij begint pas dus een foto volgt later.  Hij staat hier vrij droog... is het nu de overvloedige regenval van dit jaar die hem heeft deugd gedaan ??

Hij groeit heel traag aan de eerste jaren, Luc, en het duurt dus wel even voor hij goed gesetteld is. Momenteel bloeit hij hier nu dat het een lieve lust is.

[Frankie Wulleman]

Een beetje vergelijkbaar met Draba longisiliqua is deze Draba rosularis. De soort bloeit heel rijk, nog meer dan de eerst genoemde en vormt grotere rozetten. Nu zou je denken dat deze gemakkelijk te stekken is, maar is niet zo. Jammer genoeg vormt hij ook geen zaden, dus de vermeerdering is echt problematisch. Ik heb hem nog mee van bij Aberconwy. Op het vasteland zag ik deze soort nog nooit aangeboden, wellicht vanwege de moeilijke vermeerdering. Ik ga nog maar eens een stek proberen.

[Ger van den Beuken]

Pterocephalus spathulatus is een plant die nog nauwelijks in cultuur is volgens mijn bescheiden mening ....Hij is afkomstig van droge en zonnige hellingen uit het zuidoosten  van Spanje . De website van de AGS raad dan ook aan om deze knappe soort in een "alpine house " te kweken . Ik zag de plant voor het eerst in de tuin van Ger en daar heeft hij toch  zeker een 4 -tal jaren (mijn schatting )buiten overwinterd in zowel een trog als de open rotstuin .Hij stond daar in de rotstuin in een hoger gedeelte tussen de tufsteen en tegen een muur . Ik was meteen verknocht aan deze plant toen ik hem voor het eerst zag bij Ger ...Ik ben dan ook blij dat ik van Ger een plant kreeg . Deze staat nu in de nieuwe crevice en een tweede kleinere plant in een grote schaal bij enkele Noord Amerikaanse soorten .Alles  uiteraard in een zeer doorlatend mengsel !De eerste bloemen kwamen gisteren open ...De plant vormt wollige grijze matten die nauwelijks 5 cm hoog worden .Ook zonder bloei is deze soort heel mooi .


Interessante bijdrage van Kris. Ben wel niet meer in de trade maar wil toc even inhaken op de topic Draba longisiliqua. Hier wordt vrij moeilijk mee omgegaan maar de werkelijkheid gebied anders. Namelijk een van de allermakkelijkste drabas in de vermeerdering. Alleen het tijdstip is van belang. En dat is meteen na de bloei wanneer de planten in groei gaan. Enkele steeltjes zolang mogelijk nemen, ontdoen van elk deeltje wat infecties kan veroorzaken en steken in een vochtig maar niet nat medium. Geen afdekking en uit de zon houden. Als medium pure perlite of vérmiculite gebruiken of nog beter pure Deco bims. Indien preventief gespoten wordt tegen schimmel en de vochtrigheid mooi op peil wordt gehouden is beworteling perfect. De rest weten jullie wel.

[Frankie Wulleman]

Pterocephalus spathulatus is een plant die nog nauwelijks in cultuur is volgens mijn bescheiden mening ....Hij is afkomstig van droge en zonnige hellingen uit het zuidoosten  van Spanje . De website van de AGS raad dan ook aan om deze knappe soort in een "alpine house " te kweken . Ik zag de plant voor het eerst in de tuin van Ger en daar heeft hij toch  zeker een 4 -tal jaren (mijn schatting )buiten overwinterd in zowel een trog als de open rotstuin .Hij stond daar in de rotstuin in een hoger gedeelte tussen de tufsteen en tegen een muur . Ik was meteen verknocht aan deze plant toen ik hem voor het eerst zag bij Ger ...Ik ben dan ook blij dat ik van Ger een plant kreeg . Deze staat nu in de nieuwe crevice en een tweede kleinere plant in een grote schaal bij enkele Noord Amerikaanse soorten .Alles  uiteraard in een zeer doorlatend mengsel !De eerste bloemen kwamen gisteren open ...De plant vormt wollige grijze matten die nauwelijks 5 cm hoog worden .Ook zonder bloei is deze soort heel mooi .


Interessante bijdrage van Kris. Ben wel niet meer in de trade maar wil toc even inhaken op de topic Draba longisiliqua. Hier wordt vrij moeilijk mee omgegaan maar de werkelijkheid gebied anders. Namelijk een van de allermakkelijkste drabas in de vermeerdering. Alleen het tijdstip is van belang. En dat is meteen na de bloei wanneer de planten in groei gaan. Enkele steeltjes zolang mogelijk nemen, ontdoen van elk deeltje wat infecties kan veroorzaken en steken in een vochtig maar niet nat medium. Geen afdekking en uit de zon houden. Als medium pure perlite of vérmiculite gebruiken of nog beter pure Deco bims. Indien preventief gespoten wordt tegen schimmel en de vochtrigheid mooi op peil wordt gehouden is beworteling perfect. De rest weten jullie wel.

Hartelijk dank voor uw toelichting, Ger. Jij kan het natuurlijk weten. Je hebt deze soort samen met nog vergelijkbare soorten altijd in de aanbieding gehad. Ik neem aan dat soorten als D. mollissima, D. rosularis, Draba ossetica e.d. op dezelfde manier te vermeerderen zijn?
Nu is het dus te laat. Volgend voorjaar onderneem ik een poging.

Zou deze manier van stekken ook lukken bij Androsace, Ger?

[Ger van den Beuken]

Vrij laat nu Frankie. Planten geraken in rust maar toch om overleving te waarborgen altijd een poging doen.Androsace houdt meer van koelte. Ik deed dit altijd rond deze tijd of liever nog wat later.

[Kris De Raeymaeker]

Vrij laat nu Frankie. Planten geraken in rust maar toch om overleving te waarborgen altijd een poging doen.Androsace houdt meer van koelte. Ik deed dit altijd rond deze tijd of liever nog wat later.

Bedankt Ger ! Je advies is en blijft hier zeer welkom ....ik zou haast zeggen noodzakelijk ...

[Kris De Raeymaeker]

De witte vorm van Origanum amanum. Een plant die niet al te gemakkelijk te behagen is en weinig aangeboden wordt. Ik merk zelf dat de aanwas kleiner is dan de roze kleurvariant waardoor hij ook veel trager te vermeerderen is. Opgekweekte stekjes zijn vaak wat wispelturig en leggen gemakkelijk het loodje.

Ik heb deze al een aantal keer gestekt op verschillende tijdstippen in het jaar maar het resultaat is telkens bedroevend slecht. Ook opdelen (scheuren) gaf tot nu weinig planten die verder willen groeien.
We blijven proberen !

Ik heb die hier al een drie-vier jaar staan zonder veel succes.  Weinig aangroei, weinig bloei... tot dit jaar, hij is wellicht 3-4 keer in omvang vermeerderd en gaat voluit bloeien, hij begint pas dus een foto volgt later.  Hij staat hier vrij droog... is het nu de overvloedige regenval van dit jaar die hem heeft deugd gedaan ??

Hij groeit heel traag aan de eerste jaren, Luc, en het duurt dus wel even voor hij goed gesetteld is. Momenteel bloeit hij hier nu dat het een lieve lust is.

Inderdaad een speciale plant  ...en zonder deze topic had ik er waarschijnlijk of misschien nooit notitie van genomen ...

[Kris De Raeymaeker]

Pulsatilla. Mooie planten, maar veel soorten zijn moeilijk in ons klimaat. Ik had ooit een hele mooie Budapest blue, maar gaf na enige jaren de geest.
Uit de zadenlijst van Holubec heb ik enkele jaren geleden P. vernalis opgekweekt. Ik heb er nu nog een over maar bloeide nog nooit.

Dat zou ik nu niet speciaal zo willen verwoorden Frankie ...er zijn inderdaad een aantal moeilijke zoals degene uit die eilanden grenzend aan Rusland en Japans...enfin de opgesomde soorten . En  ook vernalis en aurea bijvoorbeeld . Maar er zijn daarnaast minstens evenveel soorten die ik persoonlijk vrij makkelijk vind . Met de "aff. Budapest Blue " zal je dan mijn inziens toch gewoon pech hebben gehad want dat zijn denk ik toch planten die het vrij goed zouden moeten doen ...Van vernalis is het geweten dat hij bij ons niet makkelijk in bloei komt . Ik denk dat hij meer kou nodig heeft in de winter ...

[Kris De Raeymaeker]

Inderdaad, Jelito biedt zaden aan. Ik heb nog nooit eerder besteld bij deze bron. Heb jij nog besteld bij deze?

Zelf heb ik hier nog nooit besteld Frankie , al wel dikwijls van plan geweest nochtans ....Ik denk dat Ger bijvoorbeeld wel al eens bestelde bij JELITO ...

[Kris De Raeymaeker]

Er bestaat een hele reeks prachtige Draba's die echter vaak niet van de gemakkelijkste zijn en speciale aandacht vragen. Deze Draba longisiliqua uit de Kaukasus is er zo eentje en een van de allermooiste. Eigenlijk is dit een plant voor de alpiene kas, maar als je hem het ganse jaar droog kan houden kom je ook al een eind ver. Hij maakt geen zaad en moet door stek vermeerderd worden maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Dit soort juweeltjes kon je wel eens in de UK op de kop tikken. Maar dat is nu uitgesloten. Ger kweekte deze soort ook, maar ook dat is nu gedaan. Gerrit Roest is waarschijnlijk de enige die plant nog kweekt en af en toe te koop aanbiedt. Het zou spijtig zijn mocht deze mooie soort uit het circuit verdwijnen. Ik heb er nog een in een pot en een op tufsteen, maar dat laatste is geen groot succes. Zijn er nog mensen die deze soort in de verzameling hebben en eventueel tips hebben om te vermeerderen?

Helaas heb ik deze ook niet meer Frankie , ik had hem ook tijdelijk buiten op tufsteen maar dat bleek toch te optimistisch...Mijn plant kwam ook van bij Ger .Zeker een hebbeding ! 

[Kris De Raeymaeker]

Linum 'Spanish Sun' werd jaren geleden aangeboden door Gerd Stopp. Naar mijn mening is het misschien een vorm van Linum suffruticosum. Ik had verschillende exemplaren die ik buiten op een zonnige en droge plek plantte. Een enkele plant bloeide, maar ging daarna dood. Ik had het graag nog eens geprobeerd met deze prachtige plant, maar ik kon hem nergens vinden.

Dit is ook zo een legendarische plant Eberhard ! Blij dat je hem in deze topic toevoegt ! Ik zoek deze al zowat 20 jaar en kon hem nog niet vinden ....   Ik zag deze geweldige plant  recent in diverse Tsjechische tuinen maar kon nergens een plantje voor verkoop vinden . En toch heb ik blijkbaar niet goed gekeken want Luc heeft er wel eentje gevonden    Wat overigens van harte gegund is .
O.a. bij Jiri stond er een exemplaar te bloeien zin zijn tuin (zie foto ) 
Ik heb wel vroeger een vorm van Linum suffruticosum in de rotstuin gehad (in tufsteen ) maar heb die op den duur verwijderd omdat die te groot werd  Ik denk dat het ging om : Linum suffruticosum subsp. salsoloides. Maar die groeide veel losser en werd nogal breed . Zeker geen makkelijke plant die Linum 'Spanish Sun' ! Ik hoorde van Kirsten Andersen uit Denemarken , toch ook een top kweekster , dat zij ook deze soort was kwijt geraakt en ze had er meerdere van ..

[Eberhard Prößdorf]

Ik heb net dit jaar een exemplaar van Linum suffruticosum 'Spanish Sun' op de kop getikt Eberhard, het plantje heeft goed aangepakt maar bloeit nog niet, wellicht nog te jong.   Afwachten of het volgend jaar zo ver is.

Kun je ons vertellen waar je de 'Spaanse zon' hebt gekocht, Luc?

Ik heb er ook eentje staan, Eberhard. Ik heb hem ook dit voorjaar aangeschaft op de rotsplantenbeurs in Utrecht. Wellicht heeft Luc hem ook daarvandaan. Ik heb er nog even het eitket bijgevoegd, maar kan me niet onmiddellijk herinneren bij wie het was. Hij staat buiten in de rotstuin op een hoog gelegen zonnige plaats. Een afscherming in de winter tegen de regen lijkt me geen overbodige luxe?

Bedankt Frankie, voor zover ik me herinner had ik drie planten. Ik had ze in de volle zon en in doorlatende grond geplant, maar nooit afgedekt. Twee planten stierven voor de bloei, de derde na de eerste bloei. Een afscherming in de winter tegen de regen (misschien ook in de zomer) is waarschijnlijk aan te raden.

[Kris De Raeymaeker]

Interessant initiatief Kris !  We zullen proberen ons steentje bij te dragen !  Al is wat voor de ene moeilijk is, niet zeldzaam voor een ander of moeilijk vermeerderbaar.  Alvast heel wat interessante bijdragen hierboven !   
De reeks waarmee jij het topic lanceert is alvast beangstigend mooi, zeldzaam en mooi... 

Dank je Luc ! Klopt zeker wat je zegt maar ik denk aan de reacties te zien dat toch iedereen een beetje op dezelfde golflengte zit 

[Kris De Raeymaeker]

Ik heb net dit jaar een exemplaar van Linum suffruticosum 'Spanish Sun' op de kop getikt Eberhard, het plantje heeft goed aangepakt maar bloeit nog niet, wellicht nog te jong.   Afwachten of het volgend jaar zo ver is.

Kun je ons vertellen waar je de 'Spaanse zon' hebt gekocht, Luc?

Ik heb er ook eentje staan, Eberhard. Ik heb hem ook dit voorjaar aangeschaft op de rotsplantenbeurs in Utrecht. Wellicht heeft Luc hem ook daarvandaan. Ik heb er nog even het eitket bijgevoegd, maar kan me niet onmiddellijk herinneren bij wie het was. Hij staat buiten in de rotstuin op een hoog gelegen zonnige plaats. Een afscherming in de winter tegen de regen lijkt me geen overbodige luxe?

Verdorie Frankie , jij dus ook al ...nu ben ik echt wel jaloers    en dat ik daar heb over gekeken .... Hij doet het goed zo te zien en staat er heel gezond bij !
Ik zit me nu de hersenen te pijnigen waar deze vandaan kan komen . Ik heb het label al een paar keer ontleed maar kan toch niet direct denken van wie de plant komt ...