Een beginnersvraag(je).
Ik ken heel weinig van Saxen maar ik heb wel enkele plantjes staan; een tweetal zijn zo vorige zomer verbrand. Dit zal me dit jaar niet meer overkomen maar het is ondertussen wel gebeurd. Er zijn echter nog wel groene delen aan deze planten.
Hierbij heb ik enkele vragen voor de Misters Sax 
:
Is het mogelijk om van deze groene delen nog stekken te nemen?
Wanneer neem ik er best stekken van?
Hoe doe ik dat best m.a.w. hoe groot moet de stek zijn?, scheuren jullie dit gewoon van de plant?
In welk grondmengsel nemen jullie stekken van deze planten?
Ik ben wel geen mister sax, maar heb toch al regelmatig saxifaga's in diverse soorten en variëteiten vermeerderd.
Als stekperiode beveelt men vaak vlak na de bloei aan. Zo rond begin april, midden april. Maar deze stekjes moeten natuurlijk de (warme) zomer doorkomen. En dat is vaak al een obstakel: ze moeten aan de wortel en mogen daarbij niet uitdrogen. Bovendien ben ik ongeveer in het heetst van de zomer op vakantie en zijn al mijn kindjes toevertrouwd aan een leek. En ik moet er geen tekeningetje bij maken, hé.
Daarom stek ik elk jaar na de warmste periode: vanaf half/eind augustus. Dan is het nog voldoende warm en is de luchtvochtigheid al wat groter. Deze stekjes staan eerst enkele weken in de schaduw onder glas om zo een nog hogere luchtvochtigheid te bekomen. Na een zestal weken haal ik ze van onder het glas vandaan (eind september), en laat ik ze al afharden voor de nakende winter. Sommige zijn dan al aan de wortel, maar anderen nog niet. Dat is geen erg. Dan hebben ze gewoon de hele winter tijd om aan de wortel te gaan. Vaak is dit zelfs ideaal voor soorten die moeilijker stekken.
Er wel voor zorgen dat de potjes voldoende vochtig blijven, maar ook niet te nat zodat ze gaan rotten.
Als stekmedium gebruik ik een mengsel van 1/2 fijne bloemaarde en 1/2 brekerzand. Als je de stekjes in het medium zet moet je ervoor zorgen dat ze zeker voldoende contact hebben met de ondergrond, en niet dat ze er gewoon 'opliggen', anders kunnen ze nooit wortel schieten.
De stekjes kunnen bestaan uit één enkel rozetje of een takje met een paar rozetjes er aan.
De ene saxifraga is de andere niet, sommigen stekken zeer makkelijk, andere doen wat moeilijk. 'Jan Neruda' bijvoorbeeld ervaar ik elk jaar als een wat moeilijk te stekken variëteit.
In het voorjaar (zo rond deze periode) is de hernieuwde groei duidelijk te zien, en sommigen kunnen zelfs al bloeien. Dan verplant ik ze voorzichtig in een groter potje. Het wortelstel is bij de meesten dan nog bijzonder klein.
Ik doe het al jaren zo, en het lukt meer dan behoorlijk, misschien dat anderen het anders doen?
