Tuurlijk zullen de meeste planten het goed doen, zo lang de zuurtegraad maar rond de neutraliteit hangt. Ik moet wel niet proberen een azalea bij mij thuis in de hof te planten, want het betreft hier ijzerhoudende en kalkhoudende kleigrond. Zelfs al doe je een hele zak turf in het plantgat, na ongeveer een jaar begint de azalea te slabakken en krijgt last van kalkvergiftiging, na ongeveer drie jaar verlos je de zieltogende plant uit zijn lijden, de composthoop op. Dus bij een vlakke bodem neemt alles de ph-graad aan van de aanwezige grond, hoe je het ook draait of keert.
Het gaat hier wel niet om de bodem, maar om planten die in de steen zelf groeien, wat iets helemaal anders is dan een plant die in de 'bodem' groeit.
De kalkhoudende marmerrotsen van mijn rotstuin zullen ook niet zoveel invloed hebben op de ph-waarde, of ze moeten serieus gaan verweren wat nog een eeuwigheid kan duren.
Het 'bodemleven' dat gaat wel verder in de steen, maar helemaal niet te vergelijken met het 'rijke' bodemleven in de gewone grond.
Het is dat andere bodemleven in de steen zich afspelend op een beperkte plaats rond de wortels van de plant, dat maakt dat veel gespecialiseerde rotsplanten het daar veel beter doen wat betreft overleven dan rotsplanten die niet in een steen groeien.
Veel ziekteverwekkers bijvoorbeeld, zoals schimmels die in de bergen niet voorkomen en die maken dat die planten hier veel vlugger het loodje leggen, krijgen gewoon geen kans in een steen omdat ze niet kunnen wedijveren met de aanwezige goede schimmels en bacteriën, voor het grootste gedeelte in stand gehouden door de plant zelf.
Azalea eens proberen op tufsteen ?
