Wallischer Alpen

[Pim Hols]

Tot slot van deze dag de fraaie Viola cenisia, het Mont-Cenis-Viooltje.
Niet veel gespot deze vakantie, maar het schijnt dat je plotseling een kolonie tegen het lijf kan lopen.
Over de onderste 2 foto's heb ik toch enige twijfels of dit wel V. cenisia betreft.

Wordt vervolgd

[Luc Gilgemyn]

Je blijft ons verbazen en boeien Pim !   

Deze overzichtelijke bijdrage kan zo in de "Flora van Wallis" opgenomen worden !   

[Wim Boens]

Prachtige plaatjes, Pim. 

Fijn dat je deze met ons deelt.

[Kris De Raeymaeker]

Ik kan Luc en Wim alleen maar bijtreden ...Prachtig reisverslag Pim .

[Pim Hols]

Vrijdag 12 augustus was dan de dag om het gebied rond Crans Montana te bekijken.........
Vanuit Barzettes kon je in een kleine cabine naar het station 'Violettes', wat op een hoogte ligt van 2250 meter. Vandaaruit gaat er een grotere 30-persoonscabine naar station Plain-Morte op 3025 meter. De ervaring in die cabine was al een belevenis op zich. En dan doel ik op de verschrikkelijk mooie uitzichten over de behoorlijke uitgesterkte 'ravijnen' aldaar.
Ik stond echt versteld van de overbruggingscapaciteit van de kabelinstallatie van het ene 'massief' tot het andere 'massief'......... werkelijk zeer indrukwekkend. Je steekt zomaar, in hoogte en in 'verte', enkele honderden meters over een enorme kloof, om daarna de volgende enorme kloof te 'pakken', tot je op de prachtige bestemming bent........

[Pim Hols]

Het leek in eerste instantie een kale bedoening......................, met al die puinhellingen........

[Pim Hols]

Maar daar was natuurlijk van alles te beleven...................en niet alleen op botanisch gebied.
voor het eerst zo dichtbij tegengekomen......., zeker een dwaalgast......een echte Gems Rupicapra rupicapra.
Dat was even schrikken, ik dacht dat ik toch echt alleen was 

[Pim Hols]

Dat was wel spannend, maar daar kwam ik natuurlijk niet alleen voor.
Ook voor die fraaie Cerastium latifolium, de Breedbladige Hoornbloem.
Echt een uitgelezen puinbinder. Zelfs nog exemplaren geheel in knop. Maar dat was natuurlijk op een behoorlijke hoogte van 3100 meter.

[Pim Hols]

Ook enkele fraai bloeiende exemplaren van C. latifolium ontmoet.
Vooral voorkomend op een vochtige kalkrijke steenpuinbodem, volgens Thieme's Alpenflora.

[Pim Hols]

Alhoewel Ranunculus glacialis, de Gletsjerranonkel vooral op kalk- en voedingsstofarme, maar wel vochtige puinbodem voorkomt, groeide deze toch in combinatie met de voorgaande Cerastiumsoort.

[Frankie Wulleman]

Prachtige plaatjes die je ons alweer voorschotelt, Pim. Vreemd dat je die gems zo van dichtbij kunt benaderen. Normaliter zijn ze veel schuwer. Misschien een ziek dier?

[Frankie Wulleman]

Alhoewel Ranunculus glacialis, de Gletsjerranonkel vooral op kalk- en voedingsstofarme, maar wel vochtige puinbodem voorkomt, groeide deze toch in combinatie met de voorgaande Cerastiumsoort.

Deze kom je natuurlijk alleen maar tegen op de hoogst gelegen locaties, Pim. En wat is hij mooooooooi.

[Pim Hols]

Dit lijkt op Ranunculus glacialis forma rosea, als ik zo in de 'gids van Jim Jermyn' (Alpine Plants of Europe) kijk. Maar zeker weten doe ik het niet, het kunnen eveneens de oudere bloemen zijn, die enigzins rood aanlopen.

[Pim Hols]

Prachtige plaatjes die je ons alweer voorschotelt, Pim. Vreemd dat je die gems zo van dichtbij kunt benaderen. Normaliter zijn ze veel schuwer. Misschien een ziek dier?

Ik denk werkelijk dat 'ie' de weg kwijt was naar de 'groep' of zo......... Maar je schrikt in het begin even, want je hoort eerst wat stenen naar beneden kletteren en denkt...wat is dat?? Maar daarna maakt de schrik plaats voor bewondering en ontzag dat die beesten op zo'n hoogte hun kostje bij elkaar kunnen scharrelen.
Als ze die cerastiums enz.maar laten staan

[Pim Hols]

Je moet ze goed zoeken, want je ziet ze zo over het hoofd.
Voor Drabaatjes koester ik veel bewondering, waarom kan ik niet echt duiden.
Draba tomentosa in Crans Montana op 3100 meter hoogte, een echte 'surviver'.
De bloei was al voorbij.