Hmmm, morgen zal dit nieuwe, verse, maagdelijke spletenrotstuintje klaar zijn, wachtend op rotsplantjes die willen proeven van een rotsige, stenige, ruwe omgeving om in te groeien.
Zelfs het pad rond dit rotstuintje zal toch wel gedeeltelijk geëffend zijn, nauw aansluitend bij de eigenlijke rotspartij.
Ik betwijfel of ik morgen wel volledig 'content' zal zijn over de nieuwe creatie, maar je weet maar nooit.
Op den duur begin ik te hallucineren dat ik ergens in de Alpen ronddwaal met al die stenen die hier uit de grond beginnen te rijzen.
Als ik uiteindelijk dood ben en de boel wordt hier verkocht aan een of andere pierlala die misschien nog niet eens uit de spruiten gekomen is dan zal die allicht denken wat voor zot hier in deze stede ooit geleefd heeft.

Die mens zijn armen zullen uitrekken als hij al die stenen moet wegdragen ....

Wat ik niet betwijfel is dat ik toch wel serieus kan zeveren, maar wat trek ik mij dat aan.

Als je je maar amuseert, mmmmmmmm.
