Wallischer Alpen

[Pim Hols]

Wordt vervolgd.

[Luc Gilgemyn]

Wordt vervolgd.

Daar rekenen we op Pim !! 

Maar wat een slecht gekozen naam voor de streek : "Plaine morte"...    tenminste voor de goede observator die P.Hols is...    alles behalve "dood" die hoogvlakte... 

[Wim Boens]

Prachtige plaatjes die je ons alweer voorschotelt, Pim. Vreemd dat je die gems zo van dichtbij kunt benaderen. Normaliter zijn ze veel schuwer. Misschien een ziek dier?

Ik denk werkelijk dat 'ie' de weg kwijt was naar de 'groep' of zo.........

Pim, ik denk dat Frankie gelijk heeft hoor, kijk eens op je foto naar zijn linkeroog en bekijk dan dit eens: http://books.google.be/books?id=2GAXVo7nIIsC&pg=PA109&dq=chamois+k%C3%A9rato-conjonctivite&hl=nl&sa=X&ei=N1rwTtjBJIHpObbV6Z8B&ved=0CDIQ6AEwAA#v=onepage&q=chamois%20k%C3%A9rato-conjonctivite&f=false (scroll naar beneden tot op de tweede foto)
Het ziet er naar uit dat die Gems keratoconjunctivitis (in het geval van schapen en gemzen vaak door een bacteriële of virale infectie http://fr.wikipedia.org/wiki/K%C3%A9ratoconjonctivite) heeft!

[Pim Hols]

Prachtige plaatjes die je ons alweer voorschotelt, Pim. Vreemd dat je die gems zo van dichtbij kunt benaderen. Normaliter zijn ze veel schuwer. Misschien een ziek dier?

Ik denk werkelijk dat 'ie' de weg kwijt was naar de 'groep' of zo.........

Pim, ik denk dat Frankie gelijk heeft hoor, kijk eens op je foto naar zijn linkeroog en bekijk dan dit eens: http://books.google.be/books?id=2GAXVo7nIIsC&pg=PA109&dq=chamois+k%C3%A9rato-conjonctivite&hl=nl&sa=X&ei=N1rwTtjBJIHpObbV6Z8B&ved=0CDIQ6AEwAA#v=onepage&q=chamois%20k%C3%A9rato-conjonctivite&f=false (scroll naar beneden tot op de tweede foto)
Het ziet er naar uit dat die Gems keratoconjunctivitis (in het geval van schapen en gemzen vaak door een bacteriële of virale infectie http://fr.wikipedia.org/wiki/K%C3%A9ratoconjonctivite) heeft!

Ik denk dat jullie gelijk hebben. Het lijkt me geen prettige ontsteking. Het rechteroog is niet aangetast zo te zien. Ik denk dat ie daar nog juist mee kan zien.
Jullie zijn weer uitermate scherp. Niet alleen in verband met de constatering, maar ook met betrekking tot de naspeurbaarheid. Bedankt voor de uitleg Wim, maar helaas voor de gems.

[Pim Hols]

Thlaspi rotundifolium, de Rondbladige Boerenkers schijnt karakteristiek te zijn voor in beweging zijnde kalkpuingrond.
Dat was in dit geval een sprekend voorbeeld. De bloeitijd liep al ten einde. De nog bloeiende exemplaren groeiden logischerwijs op de hoogste lokaties.

[Pim Hols]

Natuurlijk ontbrak ook Saxifraga oppositifolia, de Zuiltjessteenbreek niet. In behoorlijke aantallen aanwezig en tevens planten van een behoorlijke leeftijd, zo te zien aan de omvang.
Maar helaas nog met een zeer povere nabloei. Ik moet toch in het vervolg echt een maand eerder met zomerverlof gaan.

[Pim Hols]

Bijzondere waardering heb ik altijd voor die exemplaren die slechts in een nauwe (rots)spleet tot volle wasdom weten te komen.
En stel je dan alle moeilijke dagelijkse omstandigheden voor waaronder dit moet plaatsvinden.
Maar wellicht denken we dan veel te menselijk. Voor een aantal soorten zijn moeilijke omstandigheden juist een must voor hun welzijn.
3 sprekende voorbeelden van 'spleetgangers':
Saxifraga oppositifolia,
Saxifraga exarata subspecie moschata,
Saxifraga paniculata.

[Pim Hols]

Ook een echte puinplant op de woeste hoogte van Crans Montana was Saxifraga biflora, de Tweebloemige Steenbreek.
Gelukkig spotte ik nog enkele jonge (na)bloeiende planten.
De onderste foto betreft een behoorlijke pol, echter zonder bloei.

[Pim Hols]

Van Saxifraga exarata subspecie moschata waren er ook prachtige exemplaren te vinden. Mooi compact groeiend op die hoogte.

[Pim Hols]

Maar één van de toppers voor velen blijft toch Androsace pubescens. De compacte polvormende verschijning met de harige rozetjes is een lust voor het liefhebbersoog. Dit keer natuurlijk weer uitgebloeide exemplaren.

[Pim Hols]

Maar mijn geluk kon niet op toen ik toch nog enige jonge maar bloeiende exemplaren tegen het lijf liep.
Je moet echt in vele hoeken en gaatjes zoeken wil je het geluk uiteindelijk afdwingen, lijkt het wel.

[Pim Hols]

Tot slot van 12 augustus 2010 moet je verdomd veel geluk hebben, als je een minitieus exemplaar van de superkleine Gentianella tenella in pol Silene acaulis op 3100 meter hoogte zomaar tegenkomt of eigenlijk ontdekt.
Want wie verwacht nou zoiets?
Let op de grootte van het mini Gentiaantje in vergelijking met een rozetje van de Silene acaulis.
Prachtig toch?

[Pim Hols]

Wordt vervolgd.

[Frankie Wulleman]

Natuurlijk ontbrak ook Saxifraga oppositifolia, de Zuiltjessteenbreek niet. In behoorlijke aantallen aanwezig en tevens planten van een behoorlijke leeftijd, zo te zien aan de omvang.
Maar helaas nog met een zeer povere nabloei. Ik moet toch in het vervolg echt een maand eerder met zomerverlof gaan.

Je hebt toch geluk gehad, Pim. Ik heb ze ook gezien in Oostenrijk, deze zomer omstreeks half juli, en daar waren ze al heel lang uitgebloeid.

[Frankie Wulleman]

Bijzondere waardering heb ik altijd voor die exemplaren die slechts in een nauwe (rots)spleet tot volle wasdom weten te komen.
En stel je dan alle moeilijke dagelijkse omstandigheden voor waaronder dit moet plaatsvinden.
Maar wellicht denken we dan veel te menselijk. Voor een aantal soorten zijn moeilijke omstandigheden juist een must voor hun welzijn.
3 sprekende voorbeelden van 'spleetgangers':
Saxifraga oppositifolia,
Saxifraga exarata subspecie moschata,
Saxifraga paniculata.

Zo zijn ze op hun mooist, Pim, opgroeiend in een nauwe spleet.